The World Of Ellorin (On-Going)

CHAPTER 33

Chapter 33

In the midst of war I stared at Trevor, kneeling above the broken ceiling glass, kneeling confidentiality with his mysterious and powerful crossbow. His left eye was closed while his right burning red eye eyeing intently to the man.

His right eyes looked at me and gave me a short nod. I suddenly understand what he wanted me to do.

One glowing arrow flew towards the Umbramancer who is now fighting with Gildor. With my spell, I created a rope through it, inclined it to the flying arrow and allow myself to slide on the ground and avoiding the powerful attack from Talia.

"Fuck!" She hissed and was about to ran after me but Moiraine with her glowing hands stood in front her.

"We're not yet done, Talia. You're name sounds shit!"

Itinuon ko na ang aking tingin sa unahan at buong lakas hinila sa patungo sa akin ang palaso, dinakip ko ito gamit ang aking kamay at tinangal ang aking nakalubid na kapangyarihan. Patalon akong tumayo at sinaksak sa Umbramancer na malapit sa akin.

Kinapa ko ang aking armas na nakatago sa aking magkabilang paa. My double edge dagger!

Binasbasan ko ito at ginamit sa pakikipaglaban.

Narinig namin ang malakas na pagsabog galing sa bayan, nahagip ng aking paningin si Trevor na lumingon doon at tinawag si Moiraine.

Moiraine nodded and whispered something. Two of her birds combine as one and it got bigger flying towards Trevor. He jumped and the soaring bird catched him. They flew towards the broken glass.

I saw Moiraine power crawled to the bodies of Umbramancers, she forcedly lifted them up and threw it towards Talia.

She ran to my direction.

"Gildor! Ang bayan!" She shouted.

I saw Rael riding the back of Eduardo in his wolf form. I saw the princess and the king struggled to fly because Umbramancers were surrounding them.

"Ang prinsesa't hari!" Nangangamba kong tugon sa kaniya.

"I'll make them stop but It won't last long, so you kill them!" Suhestyon niya.

Tumango ako sa kanya at pareho kaming humakbang. Huminto siya at lumuhod, gumawa siya nang galaw sa kanyang mga kamay at inilapat ang kanyang nagliliwanag na kamay sa sahig. Nakita ko itong mabilis na gumapang patungo sa mga Umbramancers na nakapalibot sa hari't prinsesa.

Napahinto ang mga Umbramancers sa kanilang kinatatayuan at nagpumilit kumawala.

"Noella, do it!"

Mabilis akong tumakbo at isa-isa silang ginilitan sa leeg gamit ang aking sandata. Naliligo na ako ngayon ng pawis at dugo.

"Lipad!" Sigaw ko sa kanila at walang pasabi silang lumipad at dumaan sa malaking basag na bintana.

"Wag silang hayaang makatakas!" Sigaw ni Talia sa kasamahan niya. "Charles, do something!"

Mas binilisan ko ang aking takbo patungo kina Moiraine at Gildor, sabay kaming tumalon sa malaking bintana at dalawang pamilyar na ibon ang sumalo sa amin ni Gildor habang nakasakay naman si Moiraine sa kanyang Grifin.

Mas napagmasdan namin ang kasalukuyang nangyayari sa kaharian ng Encantias! Sigaw at iyak ang aking naririnig sa bawat nadadaanan naming mga nilalang. Parang kumirot ang dibdib ko sa aking nakikita.

Libong luha at dugo ang dumanak sa paligid.

I saw Charles appeared in front of us and threw daggers towards us! Our birds dodge and I saw Gildor open his palms and metallic dust and light suddenly appeared forming a small ball.

"Do something with this, Noella!" He shouted as our birds keep dodging the daggers.

Charles appeared behind me and Immediately looked at his direction and threw my double edge dagger. Sinalo niya ito at itinapon sa aking direksyon. Malapit ako nitong tamaan!

Bumulusok ang katawan nito at bigla na naman itong nawala kaya luminga-linga kami.

Binigyan ko ng basbas ang maliit na bilog na ginagawa ni Gildor at nang makita naming lumitaw si Charles sa likod ni Moiraine ay mabilis niya itong tinapon patungo sa Umbramancer.

Biglang nalang itong naging pukot na humuli sa katawan ni Charles. Moiraine made a swift move in her hands and casted a familiar spell.

Charles wanted to teleport but his body just flicker. Iniwan namin siya sa ere hanggang sa narinig nalang namin ang malakas na pagsabog.

I saw the king fighting to Umbramancer together with the princess as they protect that weak woman behind their back.

"Magtago na kayo!" Sigaw ng hari habang hindi inaalis ang tingin sa kalaban.

I saw Trevor running at the top of the houses while flying arrows towards every Umbramancers he sees. Mabilis tumalon si Moiraine at dinaganan ang isang Umbramancers na pumaibabaw sa isang dalaga.

Nagliliparan ang maraming mababangis na ibon sakay ang mga Umbramancers na ngayo'y kinakalaban ang mga mandirigma ng Encantias na nakasakay din sa ibon.

Sa di kalayuan ay nakita ko ang ibang mga diwatang lumalaban para ma protektahan ang kanilang sarili at kani-kanilang mga mahal sa buhay.

Kumuyom ang kamao ko at gusto kong sumabog sa galit!

Kailangan naming pigilan ang pagdami ng mga Umbramancers! Isang paraan lang para matuldukan ang pagdami nila dito sa Encantias! Kailangan naming pigilan ang lagusan. Ngunit nasaan?

"Gildor! Hanapin natin ang lagusan! Doon dumadaan ang mga kalaban!" Sigaw ko sa kanya.

"Tanawin natin sa itaas!" Suhestyon niya kaya tumango nalang ako at sinundan ang paglipad ng kanyang ibon pataas.

Mas pinagmamasdan namin ang buong kaharian, nagkakagulo na!

"Noella!" Gildor called me and I follow where he was looking.

That familiar figure of a woman! Damn her!

Sumabay ang aking ibon sa pagbulusok kasabay kay Gildor. Nakatiklop ang mga pakpak nito at tila'y nagliliyab ang matangos na baba nito dahil sa bilis ng aming pagkabulusok.

Hinanda ko ang aking sarili, mariin kong hinawakan ang aking sandata at nang makahanap ako ng tiyempo ay binigyan ko ng tapik ang ibon bago tumalon.

Binigyan ko ng basbas ang aking sandata hapang patuloy na bumubulusok ang katawan. I saw her looked at my direction, the corner of his lips rose. She made a portal thinking that I'm that naive woman she met in that dead mountain. She's so focused on me that she didn't noticed the flying small bomb towards her.

I immediately made a barrier as my platform to stop myself entering the portal she made. I ran as fast in the air stepping every platform I made. The bomb exploded and her body flew towards the tree near her.

Tumalon ako at dinaganan ang kanyang katawan. Mabilis akong tumayo at dinampot ang kanyang katawan at itinapon ito ng malakas sa lupa.

I heard her groaned in pain. I threw my dagger and she immediately stood up and dodge it by flipping her body backward.

But she didn't notice that Gildor was just in her back - she got stabbed in her stomach.

Her eyes widen while looking at Gildor. But my mouth went hung open because of what happened.

"Gildor, sa likod mo!"

Because the woman that Gildor stabbed was just her clone! I saw her grinning while looking at Gildor's back.