GTKWF (Myanmar Translation )

Chapter 133 (2nd version)

ရုတ်တရက်ဆိုသလို နောက်ကြောင်းပြန်သကဲ့သို့ သူ၏ ပုံရိပ်တို့မှာ သူမမှတ်ဉာဏ်ထဲ တဖျပ်ဖျပ် ဖြတ်သွားသည်။ စကားပြောရသည်ကို မကြိုက်လေပဲ ပွဲဦးထွက်ချိန်၌ ဘေးဘက်တွင် ရပ်နေခဲ့သည့် ကောင်ငယ်ကလေး၊ တောက်ပသည့် ခွန်အားတို့ရှိကာ ချွေးသွေးတို့ အားစိုက်ထုတ်ခဲ့ရသည့်တိုင် မထူးခြားလေဟန် ဖော်ဆောင်ထားခဲ့သည့် ကောင်ငယ်ကလေး။

အနှီကောင်ကလေးက နောက်ဆုံးတွင် ထိပ်ဆုံးသို့တိုင် ရောက်ရှိခဲ့သည်။

သူ့ပုံရိပ်တစ်ခုချင်းစီတိုင်းမှာ အဆုံးအစမဲ့သော ညှို့ငင်မှုများ ပျော်ဝင်နေလေပြီး သူမအား နင့်နင့်နဲနဲ ချစ်မြတ်နိုးစေသည်မှာ သူ့လက်တွင်း၌ သေဆုံးရမည်ဆိုလျှင်ပင် ပျော်ရွှင်ပေမည်။ သို့သော် လက်ရှိအချိန်၌မူ ထိုပုံရိပ်တို့ ရောယှက်သွားလေကာ အဖြူရောင်အလင်းတို့ ပျောက်ကွယ်သွားလေပြီး သူမရှေ့တွင် လူတစ်ဦးကိုသာ ချန်ရစ်ထားခဲ့ပြီး ထိုသူမှာ သူမ၏ ချစ်သူ။ တနေ့တွင် သူ့အား ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရလိမ့်မည်ဟု မည်သည့်အခါမှ မတွေးမိခဲ့ပေ။

သူက သူမမျက်ဝန်းထက် ဖိကပ်နမ်းလာကာ လေသံမျှဖြင့်

"လိမ္မာတယ်... ကိုယ် မင်းကို ချစ်တယ်"

လေပွေတို့ အော်မြည်လာသလို၊ လှိုင်းခတ်သံတို့ ရောယှက်သွားသလို၊ အဖြူရောင်အလင်းက ညတာအား ဖောက်ထွင်းထွက်လာခဲ့ပြီး ကမ္ဘာတစ်ခုလုံး လင်းကျင်းသွားခဲ့သော်လည်း မြင်နိုင်စွမ်းမရှိ။

မျက်ရည်တို့ ဝေ့သီကာ ဦးနှောက်တစ်ခုလုံး ဗလာကျင်းသွားရပြီး နာကျင်ရမှုမှာ ပြည့်ကျပ်ခြင်းဖြင့် အစားထိုးခံလိုက်ရသည်။ ကမ္ဘာလောကအား ခံစားသိရှိနိုင်ခြင်း မရှိလေတော့ပဲ သူ့တစ်ယောက်တည်းသာ သူမ၏ သိမှီရာဖြစ်သည်။

သူမ သူ့ကို ချစ်သည်။

....
ညလယ်ထိတိုင် ရှန့်ချောင်ခမျာ အိပ်ရာထက် ပျော့ခွေစွာ လဲလျောင်းနေရန်သာ တတ်နိုင်သည်။ ဟော့ရှီး ထသွားသံကို ကြားလိုက်ရပြီး နံရံမီးအား လှမ်းဖွင့်သည်။ ရှန့်ချောင်က ချက်ချင်းပင် စောင်ခေါင်းမြီးခြုံလာပြီး ရှက်လွန်းသဖြင့် အော်လုနီးနီး။