[Unicode]
"အင့်~ဟင့်"
အိပ်ယာပေါ်မှာ လှုပ်ရွလာပြီးညည်းညူသံသဲ့သဲ့နှင့်အတူ သတိရလာတဲ့ရှောင်းကျန့်ကြောင့် ရိပေါ်မှာ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်နွေးနွေးလေးကို မသိမသာ လွှတ်လိုက်ရသည်။
"ဟင် ရိပေါ်"
ပက်လက်ကလေးသပ်ပြင်းတွေချနေရာမှသူ့ကိုမြင်သွားတဲ့ရှောင်းကျန့်ကအိပ်ယာပေါ်ကထလာပြီး သူ့ရဲ့ခေါင်းကိုထိတွေ့လို့ စိုးရိမ်နေဟန်။
အချိန်ခဏလောက်ပါပဲ ၊ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းစူပြီး အိပ်ယာပေါ်ကိုပြန်လှဲကာ တစ်ဖက်ကို လှည့်သွားတော့သည်။
ရိပေါ်မှာရှောင်းကျန့်ရဲ့ဒီလိုကလေးဆန်တဲ့ပုံစံကိုမမြင်ဖူးတာကြောင့်မျက်ခုံးပင့်မိလျှက်သား။
"နေရတာသက်သာရဲ့လား"
"..."
"အဲ့ဒါ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဒီဘက်လှည့်"
သို့ပေမဲ့ စကားပြန်မလာ။ခန္ဓာကိုယ်က လှုပ်နေပုံရရင် ငိုနေတာများလား။ဘာကြောင့်ပါလိမ့်!
"ရှောင်းကျန့်!!"
ရိပေါ်ရှောင်းကျန့်ခန္ဓာကိုယ်ကိုဆွဲလှည့်လိုက်တော့ သိပ်လှတဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေမှာ မျက်ရည်တွေစီးကျနေပြီးနှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်လို့နှာတစ်ရှုံ့ရှုံ့နဲ့ငိုနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
တစ်ကယ်ကြီး ကလေးလားကွာ!
"ဟင့်~အီးဟီး!"
"ဟာ!ဟေ့ အသံပြဲကြီးနဲ့ အော်မငိုနဲ့လေ"
ရိပေါ်မှာ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိဘဲ ရှောင်းကျန့်ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့်အုပ်လိုက်တော့ ဝူးဝူးဝါးဝါးအသံသာထွက်လာပြီး သူ့လက်ကို ကိုက်ဆွဲသွားသည်။
သို့ပေမဲ့ ရိပေါ်စိတ်မဆိုးမိ။သူ့မျက်လုံးထဲမှာ ရှောင်းကျန့်ကို ရန်လိုနေတဲ့ ခွေးပေါက်လေးလို့သာ မြင်ပြီး အသည်းယားမိသလိုလို။
"ပြောပါအုံး ငိုရတဲ့အကြောင်းအရင်း"
*အဲ့ဒါမင်းကြောင့်လေ မကောင်းတဲ့ကောင်ရဲ့* လို့ ရှောင်းကျန့်စိတ်ထဲကနေ ပက်ခနဲပြန်ပြောလိုက်သည်။
အကြောင်းအရင်းမယ်မယ်ရရမရှိတာမို့ အပြင်မှာတော့ ထုတ်မပြောဖြစ်။
