My Sin

🍂《part 20》

(ستاره+کاور)

...

□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□

...

صدای زنگ بلند ساعت عمارت، به صدا دراومد...
این خبر از نیمه شبی میداد که سیندرلا به طرز عجیبی گم شده بود.

ساعت از نیمه شب گذشته بود و شاهزاده ی قصه ها با چشم های نگران دنبال سیندرلایی بود که در لحظه وسط مجلس و مهمونی غیبش زده...

طولِ راهرو ها...
سالن ها...
اتاق های عمارت و گشت...

حیاط و باغ...
بین درخت ها‌...
حتی تو پارکینگ رو هم در جستجوی سیندرلاش گشت...

انگار با گذشتن ساعت از نیمه شب واقعا ناپدید میشده...و الان هیچ اثری ازش نیست...

-جونگکوک...

نگاهش و از باغِ روبروش گرفت و به جیهوپ نگاه کرد.
-پیداش نکردی؟
جونگکوک نا امید سرش و به چپ و راست تکون داد.
-نه...تلفنشم خاموشه.

-شاید رفته عمارت.
-نه...به خانوم هان سپردم اگه اومد بهم زنگ بزنه اما هنوز زنگی نزده.

جیهوپ دولبه ی کتش و به هم نزدیک کرد و به کوک نزدیک تر شد.
-چرا حس میکنم...نگرانشی.

جونگکوک درلحظه خشکش زد...
از یاد برده بود...
همه چیز با نبودن تهیونگ از یادش رفته بود و نفهمید داره مثل دیوونه ها کل عمارت و دنبالش میگرده.

سعی کرد ثابت و عادی باشه.
-مادرش لیا...خبر داری دیگه تازه از بیمارستان مرخص شده.
جیهوپ سرش و تکون داد: اره...و ربطش؟

کوک اخم کرد: چرا داری بازجوییم میکنی مگه قاچاقچی گرفتی؟
جیهوپ ازش فاصله گرفت.
-اه نه...نمیخواستم این رفتار و بکنم باور کن.

کوک کلافه دستی تو موهاش کشید: نمیخوام اتفاقی براش بیفته و لیا شی دوباره اسیب ببینه...واسه همین دنبالشم تا باهم برگردیم عمارت‌.

جیهوپ که یکم قانع شده بود دیگه چیزی نگفت.
بخاطر اینکه کوک چند بار از مهربونی های لیا زنِ پدرش به اونا گفته بود...
پس یکم قانع شده بود ولی نه زیاد.

جیمین و جین از عمارت خارج شدن.
با دیدن جیهوپ و کوک تعجب کردن و رفتن سمتشون.

-هی شما دوتا.
صدای جین بود که اون دوتارو سمتشون برگردوند.
جیمین: اینجا چیکار میکنین؟

کوک زود تر گفت: دارم میرم.
جین: چی؟...چرا اینقدر زود؟
کوک نمایشی به ساعت مچیش نگاه کرد: زوده؟

جیمین: واسه جین زوده...راستش منم از این مهمونیه کسل کننده ی رسمی خسته شده بودم...باهات میام.

جیهوپ: نامجون و یونگی کجان پس؟
جین: اون دوتا سرشون با چرت و پرت گفتنشون گرمه.

جونگکوک نگران بود...
خیلی نگران بود و تواناییِ یک جا ایستادن و حتی نداشت.