- Czego chcesz, Rune? – zapytałam kiedy podszedł do mnie.
- O przyszłaś. Cześć. – wystawił rękę w moim kierunku.
- Daruj sobie, po co mnie tu ściągnąłeś?
- Nie mówiłaś nikomu, że tu przyjdziesz?
- Myślisz, że wypuścili by mnie z domu gdybym powiedziała, że idę się spotkać z tobą, bo napisałeś mi jakąś durną wiadomość z której nic nie idzie wyczytać?
- To dlaczego tu przyszłaś?
On jest głupi czy głupiego udaje?
- Bo napisałeś?
- Chodzi mi o to, że przyszłaś. Wystarczyła jedna wiadomość i tu przyszłaś, dlaczego?
Właśnie Olivia? Po chuj tu przyszłaś?
- Byłam ciekawa czego ode mnie chcesz. – pierwsze co przyszło mi na myśl.
- Chce porozmawiać.
- Rozmawialiśmy ostatnio.
- Chce cię bardziej poznać.
- Po co?
- Wydajesz się interesująca.
- Za to ty nie. – odpyskowałam.
- Pyskata jesteś jak na swój wiek.
- Nie pochlebiaj sobie. Jesteś starszy jakieś dwa lata.
- Dwa lata i cztery miesiące.
- Angel serio w co ty pogrywasz? – lekko się zirytowałam.
Chwila. Skąd on wie kiedy mam urodziny?
- W nic nie pogrywam. Domyślam się, że już wiesz, że będziemy rodziną.
- Będę miała nadzieje, że Logan nigdy nie ożeni się z twoja siostrą.
- Nasi ojcowie uzgodnili to jeszcze zanim oby dwoje się urodzili.
- Nie zawsze trzeba mieć dobre kontakty z rodziną
Coś o tym wiem. I nie tylko coś tylko dużo.
- Nie będę cię do niczego zmuszał. Jeśli chcesz możesz odejść, ale jeśli chcesz zostać to zostaniesz.
Niby odpowiedź była prosta. Spierdalam stąd. Ale on patrzy na mnie w taki inny sposób. Albo mam zwidy i potrzebuje okularów.
W sumie co mi szkodzi skoro i tak już tu jestem?
- W porządku. Ale tylko dlatego, że nie chce mi się wracać już do domu.
- Świetnie. – wziął moją rękę i zaczął prowadzić w kierunku z którego przyszedł.
- Ale czekaj, gdzie idziemy?
- Ufasz mi?
- Nie.
- To lepiej zaufaj. – uśmiechnął się.
Miałam mieszane uczucia. Co tu się odpierdala? Naprawdę idę gdzieś z Runem?
Szliśmy kawałek wzdłuż jeziora aż nagle skręcił w stronę krzaków.
Kiedy podeszliśmy bliżej, Rune odsunął ręka jedna zwisająca gałąź za która były schody.
Co kurwa?
- Takie pytanko, czemu ostatnim razem przeciskaliście się przez tamtą dżunglę zamiast normalnie zejść po schodach? – zapytał z widocznym rozbawieniem.
YOU ARE READING
Nie Zapomnę
Teen Fiction„-Dlaczego wszyscy udają, że nic się nie dzieje? - Miasto, tonące w kłamstwach, nigdy nie powie prawdy." Olivia musi radzić sobie z demonami przeszłości, jednocześnie żyjąc w teraźniejszości. Najgorsze w tym wszystkim jest fakt, że sama nie wie co j...