Selam bebeklerim.
Umarım bu bölümü beğenirsiniz.
Bu bölümü, bir nebze geçiş bölümü olarak düşünün.
Hadi, iyi okumalar bol yorumlar!
Ceylan Yandaş
Kerem, Türkiye'nin kazanmasını sağlayan son dakika golünü de attığında, hakem düdüğü çalmıştı.
Kazandık!
3-2 kazandık!
Herkes birbirine sarılırken, ben de yerimde sevinçle zıplıyor, bağırıyordum. Kerem, tüm hırsıyla taraftarlara doğru sevinç hareketini yaparken, ben de sevinçten sırıtmadan duramamıştım.
Süpersin Kerem.
Kerem bize doğru koştu, etrafıma sırıtarak bakmaya başladım, şu an herkes birbirine sarılıyordu. Doğrusu, herkes manitasına sarılıyordu desem daha yerinde olurdu.
Arda ve Sema, Ferdi ve Ceren, Berkan ve Lorin, Esra ve Yunus, İrfan abi ve eşi. Hepsi birbirine sevinçle sarılmıştı. Birbirlerini öpüp, tebrik ediyorlardı. Maçı almıştık, çok güzel bir andı bu ve inanın gurur duyulası da bir andı.
Bakışlarım, Emre'yle yanındaki kıza kaydı.
Emre, flörtü Arga'ya sıkı sıkıya sarılmıştı ve bunu görmek beni de çok mutlu etmişti. Arga oldukça tatlı bir kızdı, dahası bizim 'yalancıktan yavşak' Emre'miz sonunda, birisiyle birlikte olmaya çalışıyordu.
Aferim Emre?
Düşüncemle sırıtmam daha da arttı. Gözlerim, abimle Altay'a kaydığında, tekrardan önüme dönüp, coşan taraftarlara ve Kerem'e çevirdim bakışlarımı.
Abim, Altay'a sarılırken, tam çaprazında ben de tek başına sevinçten salak salak sırıtıp, tezahüratlara katılıyordum. İnanın bu ortamda olmak için, birçok şeyi feda edebilirdim.
Fakat benim kendimi biraz salak hissetmeme sebep olan bir olay gerçekleşti. Kerem'in koşarak bize değil de, bana geldiğini anlamam malesef biraz geç olmuştu.
Ve bu da, saf mıyım acaba? diye düşünmeme ufaktan da olsa sebep olmuştu. Ama şu an konumuz asla bu değildi, emin olabilirsiniz.
Asıl konumuz çok başkaydı...
Kerem'in, tam önüme kadar gelip, hızla bana sarılmasını elbette beklemiyordum. Hem de çapraz arkamızda abimle Altay birbirine sarılırken.
Ever, asıl konumuz buydu.
Kollarını, bana heyecanla sardığında, anın heyecanıyla ben de birkaç saniye öylece durduktan sonra, sarılmıştım. Kalbim, zaten heyecanlı olduğum için yeterince hızlıyken, bir de Kerem'le sarıldığım için maximum seviyede atıyordu.
Resmen şu anda, Kerem'le sarılıyorduk. Kafamı göğsüne yaslamış ve kollarını da vücudumun etrafına dikkatle sarmıştı. Ben de onun beline sarılmıştım.
Tam göğsüne gelen kafam, onun da deli gibi hızlanan kalp atışlarını duymama sebep olmuştu. Heyecanla gözlerimi kapattım ve bu anın tadını birkaç saniye de olsa çıkartmaya çalıştım.
Kafasını derin derin nefesler alırken, anlık olarak omuzuma eğerek yasladı. Ardından duyabileceğim bir tonda fısıldadı. "Özür dilerim Ceylan, bu gol annenler içindi."
Bu söylediğini asla beklemiyordum, dahası bu söylediği benim için çok önemli ve değerliydi. Kafamı ondan ayırıp, dolu gözlerle suratına baktım.
Hala adrenalin ve deli gibi koşmasından dolayı derin derin nefesler alıyordu. Gözleri, saniyede bir yüzümün çeşitli noktalarında dolanıyordu.
