3.9

123 11 44
                                    

Naber.
Umarım iyisinizdir.
Sizi seviyorum.
İyi okumalar, bol yorumlar.

***

Kerem Aktürkoğlu

|1 ay sonra|

Antrenmanımız bitmişti, bugün Yunus'la sabah antrenmanına gelmiştik, şimdi ise soyunma odasındaydık. İkimiz de duşlarımızı aldık, ardından giyindik.

Bir elimde havluyla diğer elimde telefonla oturuyordum oturma yerlerinde. Saçımı kuruturken, Yunus geldi sonunda. "Artık halledelim mi şunu Kerem, çok erteledik." dedi, haklıydı, baya ertlemiştik. Partiydi, Berkan'larla buluşmaydı oydu buydu derken, sürekli erteleyip durmuştuk.

Okan hocayla konuşucaktık, o bize güvenirdi dahası elimizde de deliller varken anlardı bizi, böylece başka bir takıma transferi gerçekleşecek ve kafamız daha da sakinleyecekti.

***

Okan hocayla olan konuşmamızdan sonra ikimizin de içi oldukça rahatlamıştı, zaten bir şeyler sezdiğini ve performansının düşüklüğünden dolayı bu tarz bir şey düşündüğünü söylemişti. Böyle bir şey yaptığı duyulursa başının yanabileceğini o yüzden bu durumu asla bilmediğini, haberi olmadığını falan söylemişti, elbette biz de salak adamlar değildik.

Ağzımızı sıkı tutacağımıza dair söz de verdikten sonra her şey tıkırındaydı işte. Marcaoyu uyuşturucudan uzaklaştırmış, şimdi de çevremizden uzaklaştırıyorduk.

Her şey çözülmüştü.

Yunus'la keyifle yürürken, çalan telefonuyla bana döndü, "Esra arıyor, hadi ben de onun yanına gidecektim zaten. Hadi kardeşim, konuşuruz yine." diyerek telefonu açıp ilerlemeye başladı.

Bende bakışlarımı telefonuma çevirdim, uyanmış mıydı acaba? Bugün Deniz'le terapisi vardı, öyle söylemişti yani. İlişkimize ilişkimiz demeye başlayalı iki hafta kadar oluyordu ve sanki Ceylan, Deniz'in tedavisi ve Deniz'in de dediğine göre benim varlığımla daha da iyi duruma geliyordu.

Onu iyileşirken görmek o kadar güzeldi ki. Tek canımı sıkan şey Mert abiden ilişkimizi saklamaya çalışıyor oluşumuzdu, çünkü o hariç neredeyse herkes biliyordu ve bu tarz bir konuda patlamak korkunç geliyordu, söylemek istiyordum ama çekiniyordum da.

Şimdilik bu düşünceleri bir kenara savarken telefonumda parmaklarımı dolaştırdım.

Kerem: günaydınnn
(6:30)

Kerem: uyanmadin mi hala uykucu, saat 11 oldu nerdeyse??
(10:48)

Telefonumu cebime koyup eşyalarımı toparladım. Üzerinde takımın eşofmanları vardı, duştan sonra bunları giymiştim. Spor çantamı boynuma asarken titreyen telefonumla elimi cebime attım, tesisin otoparkına ilerledim bir yandan.

Ceylan: uyandimda

Ceylan: kargalar bıkunu yemeden degil 😫

Ceylan: sabagin köründe yazmissin cevap verir miyim manyak

Ceylan: bwn o sira kirkinci ruyami görüodum

Kerem: biliyorum ama ben o saatte uyaniyorum, uyaninca da direkt sana yazdim

Kerem: gerci cok klise olucak amaaaa, sen daha simdi uyandıyysan egeeeerr

Ceylan: dur yapma

Ceylan: kliselere girme pilis

Kumralım, Kerem AktürkoğluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin