Selam bebişlwrim, nasılsınız?
Sizi çok seviyorum
Hadi iyi okumalar, bol yorumlar 👩❤️💋👩
Ceylan Yandaş
Berkan, Lorin'e sarılıp "Hoşgeldin, nasılsın." demişti, o ona cevap verirken Yunus ise Sema'ya sarılıp "Abim, nasıl gidiyor." diye sordu, bense yanlarında mal gibi kalmıştım elbette.
Abdülkerim, başta yanımızda duruyordu fakat onu çağıran İcardi'yle bana sinsi sinsi göz kırpıp gitti. Bu adam tam bir baş belasıydı.
Başımı sağa sola sallayıp iç çektim. Ellerim cebimde, donuk bir ifadeyle onları seyrediyordum.
Resmen şu an, mal gibi duruyordum ya! Bir kaç saniye sonra Kerem de gelmişti zaten, Sema'ya dönüp "Abim, hoşgeldin." diyip yumruk tokuşturdu.
Mimik yapmamak için zor tuttum kendimi, çünkü görüp görebileceğiniz en mimikli insan olabilirdim...
"Hoşbuldum Kerem abi." diyip gülümsedi Sema, Lorin'le de selamlaştılar. Yunus, "Hoşgeldin" diyip gülerek göz kırpmıştı, fakat sonrasında, Berkan'ın söylediği bir şeyle ona döndü.
Kerem, en son bana da dönerek tekrardan başıyla selam verdi. Ben de aynı şekilde tatsız bir şekilde karşılık verdim. Allah allah.
Zaten ilk geldiğimde uzaktan yapmıştı bunu. Gerçi uzaktaydı ve ben de karşılık vermemiştim, belki de o yüzdendi.
Ben hariç hepsi birbiriyle sohbet ediyordu. Ben öylesine yanlarında dururken sahadakilere bakıyordum, İcardi ve Zanilio'nın kendi aralarında eğlenmeleri komikti, üzerimde ise sürekli olarak Kerem'ın bakışlarını hissediyordum fakat umursamamaya çalıştım.
Taktı bu çocuk bana, hayırdır aşık galiba.
"Sayfa için birkaç fotoğraf çekicem, bakalım umarım Okan hoca, beğenir."
"Yaparsın Semoş yaparsın." dedi Berkan, onlar bu şekilde kendi aralarında konuşmaya daldıklarında, tuhaf hissetmiştim. Fakat bir grup Galatasaraylı'nın da beni takmayışı çokta bir tarafımda değildi açıkçası.
Gerçi Kerem sürekli bende gibiydi, onu da anlamıyordum. Kavgalıydık biz alo? Bu neyin merakıydı?
Omuz silkip, oturma yerlerine doğru ilerleyip oturdum. Cebimden telefonumu çıkarttım, çekildiğim fotoğraflardan, en tatlı olanı, üstten çektiklerimden bir tanesini storye attım ve biraz İnstagram da dolaşıp Storylerini izledim bizimkilerin.
Altay'ın storysini izleyince yüzüme kocaman bir gülümseme yayılmıştı. Fotoğrafta Altay, Arda, Ferdi, Emre ve Ceren vardı. Beşi de gayet modundaydılar.
İnstagramdan çıkıp rehbere girdim. Hemen Ceren'i aradım, birkaç çalışta açtı telefonu fıstığım.
"Ceyluşumm"
"Fıstığım, naber nasılsın! Keyifler yerinde gibi?"
"Yerinde yerinde, hem de çok aşkımmm!"
"Belli kızım, Altay'ın storysinde hepinizin keyfi yerinde gibiydi."
"Aşkım ben, kabul ettim iş tekliflerini yaaa."
"İşte bu be! Akşama bunu kutlicaz, başka yolu yok."
"Olur olur kutlayalım ay, yerim seni aşkımm. Sen naptın nasılsın, ne durumdasın, dökül. O hainler seni aslanlara yem etmiyor değil mi!"
Güldüm Ceren'in bu dediğinde ve gözüm onlara gitti. Sema, Yunus ve Barış Alper'le, Lorin ise Berkan ile sohbet ediyordu. Kerem, sadece yanlarında durmuş, dinliyordu, bakışları bana döndüğü gibi boğazımı temizleyip konuştum.
