Chapter 41

10.8K 1K 121
                                    

Chapter 41 White Werewolves

"I beg you, Iris. Please keep your mind alive. Listen to my voice. . . I promise to end the curse of every white werewolf. You and I will mark its end, my love. . ."

Iyon na lang ang huling mga salitang narinig ko mula sa boses ni Tavion, bago ako tuluyang dalhin ng sarili kong isipan sa isang kakaibang panaginip.

I was naked in my fetal position when I slowly opened my eyes. And when I had the strength to move my body and touched the bubble around me, it dawned on me that I was inside an unescapable shell in the middle of a hollow space in pitch black. I tried to hit it but I couldn't even make a scratch on of it.

Where am I?

The bubble shell was moving without a destination and as I looked around, I could also see numbers of other bubble shells without anyone inside.

Makukulong na ba ako rito sa matagal na panahon para lang mapanatiling sarado ang lagusan sa lugar ng mga Attero? Hindi ba totoo ang sinabi nilang maaari kaming magkaroon ng koneksyon ni Tavion sa sandaling gawin nang alay ang aking katawan?

Will this situation give him a miserable life?

Paano niya magagawang ialay ang sarili niyang katawan gaya ng ginawa nina Haring Raheem at ng Head Wizard kung kahit kaunting koneksyon ay wala na kami?

Tavion deserves freedom and happiness, and not a miserable life with a white werewolf.

When I was still young with dreams about being the white werewolf, memories of Ressa, a white werewolf and the handler of the map, and Elin as the white werewolf, who was mated to a Vampire King, I promised to myself that I'd never walk their same paths.

They fell in love with vampires, and it led to their death and sacrifice.

Nang marinig kong itinakda si Adam na siyang itinuri kong kapatid sa isang bampirang prinsesa kahit sa kaalamang ang diyosa ng buwan ang siyang nagpasya niyon, hiniling ko na sana'y nagkamali lang siya. Dahil kailanman ay hindi pa ako nakasaksi o nakarinig ng magandang katapusan sa sandaling umibig ang isang lobo sa isang bampira. But when I witnessed how Adam and Lily fought for their love, I suddenly had that slight hope that maybe their love was the beginning to re-write a better story of every vampire and werewolf love. Umasa ako na sana matapos ang pagmamahalan nina Lily at Adam ay wala nang lobo pa ang iaalay ang sariling buhay.

But maybe, the lives of every white werewolf are always destined to be like this— a sacrifice. Tuluyan ko nang niyakap ang sarili ko at hinayaan ko na ang mga luhang pumatak mula sa aking mga mata.

All I did was deny my responsibilities before, but when I embraced and accepted it, ganoon pa rin talaga ang talagang naghihintay sa akin. I never imagined myself loving a vampire. I told myself that if It happened to me, I can always reject him, but when I met Tavion, bigla na lang nawala ang lahat ng pangako ko sa sarili ko. Hindi ko akalain na ganoon katindi at kalakas ng koneksyon ng dalawang nilalang na itinakda sa isa't isa.

That I'd be willing to sacrifice everything for him, to his future— na bigla ko na lang kinalimutan ang mga bagay na pilit kong iniiwasan at kinamumuhian simula nang malaman kong isa akong puting lobo.

Ipipikit ko na sana ang aking mga mata at hahayaan ang katawan kong tangayin ng kawalan nang may dalawang maliit na liwanag ang siyang unti-unting lumapit sa akin hanggang sa makilala ko ang dalawang iyon.

Aren't they Anna's. . . Rosh's pixies? Hanggang ngayon ay nalilito pa rin ako sa kanila kung sino si Vera at Sierra. What I know about them is they were originally Anna's pixies but when they saw Rosh, they quickly changed their master.

Map of the Blazing Hearth (Gazellian Series #8)Место, где живут истории. Откройте их для себя