Map of the Blazing Hearth (Gazellian Series #8)

Chapter 32

Dedicated to: Chamie Salem

Chapter 32 Kiss

I witnessed how King Tiffon crept a small smile on his face as he walked past Tavion's line with his hateful eyes toward him.

That scene might be too painful to see, but as someone who could clearly understand the picture of their situation, I wouldn't blame King Tiffon for choosing his decision, after all, he just wanted to keep Tavion safe.

King Tiffon painfully pretended not to notice his own son not just because it was Tavion's foolish wish, but the king's way of silently protecting his son.

Nasagot na ang isa sa mga katanungan ko nang sandaling magsabi sa akin si Tavion na hindi siya nakilala ng kanyang ama. I've witnessed how the Gazellian treasure their family, that's why I had doubts when Tavion mentioned that his father never recognized him.

Akala ko ay sinabi niya lang iyon dahil sa matindi niyang galit sa kanyang ama, ngunit totoo naman palang iyon ang pinalabas ng hari sa kanya.

I wished to learn more about Tavion's journey in the search for the fountain of youth together with his father, but it seemed like the viewing of Tavion's past has come to an end.

Napayuko na ako sa aking sarili at napatitig sa aking mga kamay at brasong nagsisimula nang magliwanag, hindi rin nagtagal ay ang buong katawan ko na ang nakakaramdam ng pamilyar na init na siyang nagdala sa akin sa nakaraan.

Naroon na ako sa bagay na gusto kong malaman at higit na nais masaksihan, ngunit siguro'y dinala lamang ako sa kaalaman na higit kong kailangan— that Tavion was never avoided or rejected, but he was protected.

Nais iparating sa akin ng nakaraan na hindi na dapat pang maranasan ni Tavion ang kaparehong sitwasyon na iyon— that he would be in front of someone else's death.

He'd seen enough of tragedies in his life that our connections as mates pushed me to through him— even to his pasts. Na ako bilang babaeng itinakda sa kanya ay hindi lang pagmamahal ang kayang ibigay sa kanya, kundi proteksyon.

Sa kanyang nakaraan gusto siyang yakapin ni Haring Tiffon ngunit pinili na lang siyang tanawin ng hari sa malayo sa takot na siya naman ang tingnan ng mga nilalang na hanggang ngayon ay hindi pa rin nais ang kanyang posisyong hindi naman siya isinilang.

Mas tumindi ang init sa kabuuan ng aking katawan, at alam ko ang ibig sabihin niyon— that the present was pulling me on my right time.

Huminga ako nang malalim at tinanaw kong muli si Tavion mula sa nakaraan. I could see his pain and hatred every time the king walk passed him. Naroon si Tavion madalas sa ilalim ng puno at pinipiling hindi na makahalibilo sa kanyang mga kagrupo sa panahon ng kanilang pag-e-ensayo.

Habang unti-unti nang naglalaho ang aking katawan ay nagsimula na akong lumakad patungo kay Tavion, alam kong hindi niya ako maririnig ng mga oras na iyon o kaya'y mararamdaman, ngunit hindi ako mapapanatag kung hindi ko siya yayakapin.

Tumigil ako sa ilalim ng puno, sa harapan ni Tavion na diretso ang tingin. He wasn't looking at me, but I tried to reach him and hugged him, gaya ng paraan ng pagyakap ko sa kanya sa kasalukuyan.

"It will take years before we see each other, Tavion. Pangako, bibigyan kita nang nag-uumapaw na kaligayahan. Ingatan mong mabuti ang sarili mo at hanapin mo ako." Marahan kong tumingkayad para humalik sa hangin.

Tapos na ang ilang saglit na pagbabahagi sa akin ng karanasan ni Tavion.

I was hoping that I'd get a chance to witness Tavion's first mission with his father, where was he when the Gazellians entered King Tiffon's world? How did he come back to his mother's world? Sino ang babaylan na nagsabi kay Tavion na kailangan niyang magtungo sa Fevia Attero?