Boundless (OC)

၂၈

Please Dont's share or promote on Any SOCIAL MEDIA PLATFORM.

Unicode

" ဒီအိမ်မှာ သူ ဆုံးဖြတ်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ စိတ်ထဲမထားနဲ့ ဦးမြတ်။ "

အစ်ကိုလေးက ပြောပေမဲ့ သူ မည်သို့ စိတ်ထဲမှ ထုတ်နိုင်မည်နည်း။ သို့ဆိုစေကာမူ

" ဟုတ်ကဲ့"
ဟုသာ ခေါင်းညိတ်ပြမိပါသည်။

ဦးမြတ် စိတ်ပူနေသေးမှန်း သွင်ကိုနားလည်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့အိပ်ရာပေါ် ပစ်လှဲပြီး နဖူးပေါ်လက်တင်ကာ

" မင်း သိတယ်မလား? ကိုယ်လည်း ကောင်းတဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး။ ယောက်ျားတကာကို ခေါ်တင်ပြီး အိပ်ဖူးတာပဲ။ ဘာမှ ထူးခြားမသွားဘူး။ အဲဒါကြောင့် စိတ်မပူနဲ့လို့ပြောတာ။ "

"...."

" နားလည်လား ဦးမြတ်။ "

" ဟုတ်ကဲ့... "

" ဒီကိုလာ... "

ဦးမြတ်ကို သူ့အနား လာလှဲရန် ခေါ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ နှစ်ယောက်လုံး ညနေက မပြီးသေးသည်ကို ပြန်ဆက်ရန် ပြင်ကြ၏။

" အမ်း... အစ်ကိုလေး... "

အစ်ကိုလေးက သူ၏ အင်္ကျီကို ရင်ဘတ်အထက်ထိ လှန်တင်ပြီး ဗိုက်တစ်ဝိုက်ကို စုပ်လျှက်နေရင်း

" ကျစ်! ဒီတစ်ခါနောက်ဆုံးဖြစ်ပစေ ဦးမြတ်။ "

" ... အချစ်..."

" ဆယ်ခါခေါ်။ "

သို့နှင့် ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းညည်းသံကြားမှ 'အချစ်' ဆယ်ခါ ခေါ်ရပြန်ပါသည်။

အရင်လို အစ်ကိုလေး ထိတွေ့ခဲ့သည့်နေရာတိုင်း လောင်မြိုက်၍ကျန်ခဲ့သည်။ သူ မည်မျှ စိတ်လှုပ်ရှားနေလဲဆိုလျှင် မထိရသေးသည့် ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှ အရည်တို့ရွှဲနေပြီး ထိုးဖောက်ခံရရန် အသင့်ဖြစ်နေမှန်းကိုပင် ခံစားမိ၏။ အစ်ကိုလေးက ဒါကိုမသိဘဲ လက်ချောင်းတို့ဖြင့် ချဲ့ပေးနေသည်။ ဦးမြတ်၏ စိတ်ထဲ ကျေနပ်မှုမရရှိချေ။ မွတ်သိပ်သော အနမ်းတို့ကို သူ အလိုက်သင့်တုံ့ပြန်ရင်း အစ်ကိုလေး၏ ပစ္စည်းအား ဘောင်းဘီပေါ်မှတစ်ဆင့် သူ့လက်နှင့် ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ ထိုအချိန် မထင်မှတ်ထားသည်မှာ