It Was Never A Competition (Altarieno Series#1)

Chapter 30

Chapter 30

"So... kailan ang graduation ninyo?"

I sipped a little juice from my glass. It's been two hours since nag-start ang party pero busog pa rin ako after eating all the dishes na nakahain kanina.

"Bukas..."

Sabay-sabay na nasamid ang mga pinsan ko.

"Seryoso?!"

"Mmm..."

Bakit ba sila nagugulat, anyway? Alam naman nila na after the deliberation ay graduation na agad. Para namang hindi sila nag-aaral sa Shamxia niyan!

"Bakit ang bilis?" Napakurap si Ate Tori. 

"I can't even imagine..." Si Kuya Scott. "Ga-graduate na ng high school ang baby namin."

Napangiti ako at napayuko.

Actually... sobrang excited na talaga ako for tomorrow. I mean... sino ba naman ang hindi? Feeling ko nga ay hindi ako makakatulog mamaya dahil sa sobrang saya ko!

"Congrats, Leigh. College ka na next year!"

Sumimangot si Kuya Vance. "Ano na namang nakakatuwa roon?"

"Kaya nga..." Kuya Scott agreed. "Alam mo, Leigh. Huwag kang masiyadong ma-excite sa college life mo. Nakakabaliw doon! Just prepare yourself at don't expect that you will enjoy your journey there. Mukhang mahirap pa naman ang course na kukunin mo!"

"Mahirap talaga..." Kuya Rhys scoffed. "Alam niyo ba 'yung mga Accountancy students doon sa katabing building namin?"

"'Yung third year ba?"

Kuya Rhys nodded. "Punong-puno ng estudyante iyon noong first semester! Tapos ngayon... nasa twenty na lang yata sila!"

My eyes widened. "Seryoso?" 

"Oo! Nagtataka nga rin ako, eh! 'Yung OJT yata nila ay survival show at hindi totoong trabaho! Grabe maglagas!"

I'm very aware na mahirap ang mga subjects sa accountancy, pero... hindi naman ako na-inform na ganitong level na! 

Kapag ganiyan, baka mapa-back out pa ako nang hindi oras!

Hindi naman sa hinuhusgahan ko na agad ang kakayahan ko, I'm just trying to be realistic here. Siyempre, may limit rin naman ang katalinuhan ko. Ngayon ngang grade twelve ako ay nagkakaproblema ako sa acads, sa college pa kaya?

"Sus, huwag mo ngang takutin si Leigh! Alam mo namang kayang-kaya niya iyon!" Tumingin sa akin si Kuya Vance. "'Di ba?"

I laughed. "Hindi ko pa masabi, Kuya. Baka... hindi ko rin kayanin, eh."

"Kaya mo iyon, you just have to believe in yourself!"

"Tama na nga iyan!" Iritang saway ni Ate Tori sa aming mga pinsan. "Stop talking about college life. Can't you see? Na-p-pressure na si Leigh!"

Tipid akong ngumiti. "Okay lang, Ate..."

"Hindi, eh. They are trying to give you an early trauma! Mali iyon, kaya--" Napahinto siya nang malakas na mag-beep ang kaniyang phone. Natututop niya ang kaniyang bibig  nang tumingin siya roon.

Mabilis na dumurot si Kuya Scott sa phone ni Ate Tori. "Anong meron?"

"Oh my god!" Bulalas niya pa. 

"Inuuna pa kasi ang sigaw, eh..." Si Kuya Rhys. "Ano nga kasi iyon?"

Tumingin sa amin si Ate Tori, nagniningning ang mga mata. "Shara can come with us tomorrow!"

Ah, yes. Ate Shara is still in the prison. We absolutely have no idea kung kailan siya makakalabas doon since she's the one who insisted to go back.

I guess... medyo maluwag ang authority sa kaniya? Ang alam ko kasi ay hindi naman basta-basta pinapayagang umalis sa kulungan ang mga kagaya niya.