It Was Never A Competition (Altarieno Series#1)

Chapter 4

Chapter 4

"Hindi mo ba gagalawin ‘yang carbonara mo, Leigh?" Recess na nang tanungin ako ni Ryanah. We are in canteen, kakatapos lang ng afternoon class namin.

Napabuntonghininga lang ako bilang sagot.

"Ano ba kasing problema?"

Ngumiti si Ellaine. "Come on, you can tell it to us."

Nagkibit-balikat ako. Ayoko talagang sabihin 'to sa kanila since I think... they won't understand me.

Pinaglaruan ko ang carbonara gamit ang tinidor. Hindi ko rin alam kung bakit um-order ako—wala naman kasi akong ganang kumain. "I am just... bothered these days."

“Huh? Why?”

Everything's too fast for me. In fact, it's been a week since nag-start ang regular class. Pakiramdam ko ay nangangapa pa ako at... napag-iiwanan.

"Kasi..." Napakamot ako ng ulo. "Huwag na lang..."

"Just spill it out. Ayaw mo bang gumaan ang pakiramdam mo?"

I sighed heavily. "Sige na nga."

"Ano nga iyon?"

"Well..." I licked my lips. "Hindi lang ako... satisfied sa performance ko sa acads lately."

Kumunot ang noo ni Ellaine. "Bakit?"

"‘Di ba nga, hindi ako ang laging highest?" Nalukot na naman ang mukha ko. "Nakakainis..."

"Kanino ka naman naiinis?" Ngumunguyang tanong ni Ryanah.

"Kanino pa ba? Eh 'di sa sarili ko!"

Siyempre, I make my own grades. I'm at fault kapag mababa ang scores ko!

Paano kung maging top two na naman ako this year? For sure, my parents won't like that idea. Hindi iyon magandang tignan.

"Kay Renzo ka dapat mainis, Leigh." Ani Ryanah habang tumatango-tango. "Hindi mo kasalanan na hindi ikaw ang highest, kasalanan iyon nung highest mismo!"

Kumurap ako. "Ganoon ba iyon?"

"Yes, girl." Pagsang-ayon ni Ellaine. "Saka ikaw na ang nagsabi, niyabangan ka niya last year. What if he's competing with you intentionally?"

"Yeah, I said that. Pero... why would he do that?" I mean... wala naman siyang reasons to do that. We just met!

"Kailangan ba ng reason? Malay mo... trip ka niya!"

Kumunot ang noo ko. "What do you mean by trip?"

"Crush! Gusto!" Ryanah said. "Baka nagpapapansin sa’yo..."

Umiling ako. That's impossible. Hindi naman ako ganoon kaganda. "Malabo iyan."

"Anong malabo? Pwedeng-pwede!"

"Still..." Napabuntonghininga ulit ako. "Let's get enough of him. What should I do with my acads kaya?"

Nagawa ko na ang lahat ng pwedeng gawin. I am just studying all day! Puro iyon lang, as in. Sa sobrang lunod ko nga sa pag-aaral, wala na akong free time to bond with my friends and cousins. Maging sila Mommy ay hindi ako nakakausap.

However, it wasn't enough. Lagi pa rin akong second highest. Okay naman, kaso... na-i-invalidate ang mga hardworks ko, kapag ganoon!

Kagaya na lang noong isang araw, sa isang short quiz namin. I stayed up all night to study our lessons! Pero... anong nangyari? Wala sa notes ko ang ipina-quiz!

Ugh! It's still frustrating!

"Congrats, Renzo!" Nagpalakpakan ang lahat. "Ikaw lang ang nakakuha ng perfect score sa lahat ng strands. Excellent!"