مروان :داليا انتى مرصتيش هدومى فى مكانها فى الدولاب ليه
داليا :انا كام مرة اتهبب اقولك خبط على الباب قبل ما تدخل
مروان :واخبط ليه
داليا :هو غير ان دى اداب الدخول ودينا وصا بكده انا بدخل اوضتك غير لما اخبط
مروان :انتى مبتدخليش اوضتى اصلا وانا فى البيت
داليا :ولو دخلتها وانت فيها هخبط عيب يا بشمهندس انت اكبر منى بسنتين مش انا اللى هعلمك
مروان :هتعلمينى اخبط وانا داخل اوضة مراتى
داليا :لا هعلمك تخبط وانت داخل اوضة الانسانة اللى عايشة معاك فى الشقة متقولش كلمة مراتى دى لو سمحت اعتبرنى شريكتك فى السكن لحد ما نسيب بعض وتبقي مع شريكة حياتك اللى انت هتعتبرها مراتك بجد
مروان :كل المحاضرة دى علشان مخبطش على الباب
داليا :لا كل المحاضرة دى علشان منتاش محترم خصوصيتى ومساحتى الشخصية
مروان :خصوصية ايه فى انى ادخل عليكى وانتى بتقصى ضوافرك جيت على مساحتك الشخصية فى ايه انا كده مش فاهم
داليا :هتموتنى فى مرة بردودك دى هو انت يعنى وانت داخل كنت مطمن انى بقص ضوافرى يا سوبر مان ياللى بتشوف اللى ورا الحيطان والبيبان المقفولة
مروان اخلص منور اوضتى بخطوتك البهية ليه
مروان :انا كنت جاى ليه..اه افتكرت انتى محطتيش هدومى فى الدولاب وشراباتى فى الدرج ليه
داليا :مش عايز فلوس بالمرة ايه يا مروان وانا مالى بكل ده انا بغسل علشان انا البنت واكيد مش هخليك تغسل هدومك وتقف تنشرها فى البلكونة انما كمان عايزنى ارصهالك فى دولابك انا مالى انا دى هدومك انت وانت اللى ترصها فى الدولاب بقى فى النيش فى التربو اللى فى المطبخ انت حر ميخصنيش
مروان :يعنى انتى مش هترصيها فى الدولاب
داليا :هو انا لو ناقشتنى اكتر مش هغسلك هدومك اصلا لو سمحت سيبنى اخلص قص ضوافرى علشان بعدها اروح احضر لنفسي اكل جعانة
مروان :اعمليلى معاكى اكل انا جعان
داليا :مش هتخرج
مروان :لا هترزع فى البيت عندك مشكلة ولا حاجة
داليا :لا تمام انت بتحب البيض اومليت ولا بسمنة ولا اسلقهولك
مروان :بحبه بسمنة
داليا :وانا كمان خلاص هعمل ليا وليك
بعد عشر دقايق
فى المطبخ
داليا :ممكن افهم انت واقفلى فى المطبخ زى ابو الهول ليه كده ما تروح تشوف حاجة تعملها على ما احضر العشا
مروان :لا انا مبسوط هنا
داليا :بشوقك
مروان :مش هتتكلمى معايا
داليا :يا دى النيلة عليا هو عشا ابيض على دماغى انا عارفة مالك يا مروان عايز ايه
مروان :اتكلمى معايا
داليا وهى بتطقش البيض فى الطبق :حاضر اخبارك ايه يا مروان
مروان :انا بخير الحمد لله وانتى
داليا :زى الفل عايشة اجمل ايام حياتى مش قادرة اوصفلك
مروان :انتى بجد حسا ان دى اجمل ايام حياتك
داليا :لا طبعا بهزر ده شكل اجمل ايام حياة اى حد فى الدنيا
اجمل ايام حياتى لسه جاية لسه هعيشها
مروان :هتعيشيها مع واحد تانى غيرى
داليا :خد خرج الاطباق على ما اسخن العيش
على ترابيزة السفرة
داليا :هعيشها مع واحد غيرك اه زى ما انت هتعيشها مع واحدة غيرى
مروان :انتى بتحبى حد
داليا :لا انا مش هتشل دلوقتى هستنا شوية
مروان احب حد تانى ازاى وانا متجوزاك وقبلها كنت مخطوبالك سنة وشهرين اكيد مش ناوية اعدد واتجوزكم سوا
انت ممكن انا مينفعش ده انت حتى معرفتش تتجوزنى وبعدها تتجوزها وادينا كلها كام شهر ونخلص وتقدر وقتها تتجوزها اه صحيح انا مبشوفكش بتكلمها فى الموبايل ولا بتنزل تقابلها ولا بتتكلم عنها خالص هو انتو مش مرتبطين
مروان :لا طبعا حرام
داليا :الله على اخلاقك يا فخر العرب يعنى مستنى نطلق وتتقدملها وبعدين تبقى تعرفها انك بتحبها
مروان :اه..ايوه ناوى على كده
داليا :تمام ادعى بس محدش يسبقك ويتقدملها
مروان :انتى مش عايزة حد يسبقنى عايزانى اتجوزها عادى مش فارقلك
داليا :ويفرقلى ليه احنا كلها كام شهر ونتطلق هيفرقلى فى ايه تتجوزها هى او غيرها انت حر
مروان :انا شبعت هعمل شاى تشربى
داليا :هشرب اه بس انا كمان شبعت هشيل الاكل واعمله انا
مروان :ماشى وانا هستناكى فى البلكونة
