ကားေမာင္းေနရင္းမွ တုန္ရင္ေနသၫ့္ သူ႔လက္ေတြ။ Steering wheel ကို ကိုင္ထားေသာ
လက္ဖဝါးမွ ေခြၽးေစးတို႔မွာလည္း မနည္းမေနာ။
ရင္ခုန္သံေတြလည္း ျမန္ေနၿပီး အလ်င္စလို
ျဖစ္ေနေသာ စိတ္ကိုလည္း အစိုးမရေတာ့ေပ။
မီးပြိုင့္ေတြကိုလည္း ေက်ာ္မိမလို ခဏခဏ
ျဖစ္ၿပီး သူ႔စိတ္က ကသစ္ဆီကို အျမန္ေရာက္ခ်င္
ေန၏။မီးနီမိေနေသာ ကားတန္းႀကီးကို ၾကၫ့္ကာ
မ်က္လံုးစံုမိွတ္လို႔ ကိုယ့္စိတ္ကို ေျဖေလ်ာ့
ရသည္။သူ႔နားထဲ ၾကားေယာင္ေနသၫ့္ ေရႊေရးေနာင္၏ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ပဲ့တင္ထပ္လ်ွက္။
"ဦးေလး။အင္း...ခင္ဗ်ားကို အဲ့လိုေခၚရမွာ
မႀကိဳက္ေပမဲ့ ေသြးသားက ေတာ္စပ္ေနေတာ့လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး။တစ္ကယ္ဆို ဦးေလးက ကိုယ့္မွာ တူတစ္ေယာက္လံုး ရိွတာေတာင္ မသိခဲ့ဘူးေလ"
ေအးစက္ၿပီး ေလသံ အနိမ့္အျမင့္မရိွေသာ
ေရႊေရးေနာင္၏ စကားေတြက သူ႔နားထဲ
ဗံုးတစ္လံုးလို ေပါက္ကြဲေနသည္။အဲ့ေကာင္ေလးကို မိုးထက္ညံ၏ အစ္ကိုအျဖစ္၊သ်ွားစုတ္၏
သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ကလြဲၿပီး သူသိခဲ့တာ မရိွ။
အခုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သင္ဇာ့ရဲ့ သားႀကီး
လာျဖစ္ေနရတာလဲ။
"တစ္ေန့ေလာက္ေတြ့ၿပီးမွ အေၾကာင္းစံု ေျပာၾက
တာေပါ့ ဦးေလး။အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လိုက္
ဦးမယ္။ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ညီမေလး ကသစ္ကို
ျပန္ေခၚမယ္ဆိုတာလည္း ဦးေလးကို အသိလာ
ေပးတာ"
ထိုစကားသည္ သဂၤါ့ေခါင္းကို ဆယ္ေပါင္တူႏွင့္
ထုလိုက္သၫ့္အလားပင္။ေရႊေရးေနာင္က
ငယ္ငယ္ကလို အဝလြန္ၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔
ၾကၫ့္တတ္တဲ့ ကေလးေလး မဟုတ္ေတာ့သလို၊
သူ႔ဆီမွာ မေကာင္းတဲ့ အေငြ့အသက္ေတြ ရေန
တတ္၏။အဲ့လိုလူဆီ ကသစ္ကို ဘယ္လိုမွ
မထၫ့္ေပးလိုက္ႏိုင္။
ေရႊေရးေနာင္ ျပန္သြားၿပီးသည္ႏွင့္ သဂၤါလည္း
ကားထုတ္ကာ ကသစ္ဆီ ေျပးမိသည္။သူ႔ထက္
အရင္ ေရႊေရးေနာင္ေရာက္သြားၿပီး သူ႔သမီးကို
ဆြဲေခၚသြားရင္ ဘယ္လို လုပ္ရပါ့။
ကသစ္တို႔ တိုက္ခန္းဆီ ေရာက္ေတာ့ သူ တံခါး
ဘဲလ္ကို အေလာတႀကီး ႏိွပ္ေနမိသည္။သို႔ေပမဲ့ အထဲမွ ဘာသံမွ မတုန႔္ျပန္လာ။သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ က်ိဳးေတာ့မတတ္ ႏိွပ္ေနေပမဲ့ တံု႔ျပန္မႈ
မရိွတာေၾကာင့္ စိုးရိမ္စိတ္က ပိုလာ၏။
YOU ARE READING
Total
Fantasyအမုန္းေတြေရာ၊အခ်စ္ေတြကိုေရာ စုစုေပါင္း လိုက္တဲ့အခါ နာမည္ေလးတစ္လံုး အေျဖထြက္လာခဲ့တယ္။ အမုန်းတွေရော၊အချစ်တွေကိုရော စုစုပေါင်း လိုက်တဲ့အခါ နာမည်လေးတစ်လုံး အဖြေထွက်လာခဲ့တယ်။
