♤ ┊ Alia, znana również jako Piracka Księżniczka, ma pewne marzenie. Stara się odnaleźć cel, w którego kierunku mogłaby podążyć. Pragnie też, aby jej młodszy brat spełnił własne - został królem piratów.
╰┈➤ Wcześniej, Alia poświęcała się dla innych...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Osoba przed nami to jeden z admirałów marynarki, czyli nic dobrego.
Gdy go zauważamy, odnoszę wrażenie, że ziemia pode mną i Robin się rozstępuje.
Wszystko we mnie wrze.
Automatycznie chwytam Robin za dłoń, bo czuję, że tylko ona rozumie wszystko, co pętli się w mojej głowie.
Pytanie brzmi: po którą on przybył? A może po obydwie?
W każdym razie Admirał Marynarki to nic dobrego. Nie pokonamy go w walce. Możemy tylko prędko przed nim uciec.
— Aokiji...Sensei — mamroczę, nadal stojąc obok Robin. Staram się opanować drżenie rąk.
— Sensei, co? — powtarza, sama nie jestem w stanie rozpoznać kto, ale to chyba Usopp.
— Araraa, Portgas D. Alia. Jak mogłaś się tak zmienić w takim czasie? — zagaduje leniwie mężczyzna. — Ledwo cię rozpoznałem.
— Alia, o co tu chodzi? — dopytuje ze zmartwieniem Nami. — Robin jest naprawdę przestraszona. Kim on jest?
— To marine — oznajmiam. — Dokładniej, jeden z admirałów Marynarki.
— Admirał?! — odzywają się przepełnione szokiem głosy załogi.
— Tak, admirał — kontynuuje za mnie archeolożka. — Jest ich tylko trzech, Akainu, Aokiji, Kizaru. Tylko admirał floty Sengoku, może wydawać im rozkazy.
— Strasznie upierdliwie typki i niewiadomo który z nich jest najgorszy — dodaję, przełykając ślinę. Spoglądam zmartwiona na Robin. Jej przerażenie przenika mnie aż po same kości. — Do tego należą do jednych z najsilniejszych w Światowym Rządzie.
— Dlaczego taki facet jak on jest tutaj?! — pyta Usopp.
Cóż dobre pytanie, trzeba przyznać. Chociaż odpowiedzi nasuwają się same.
— Najwyraźniej z jakiegoś powodu spotkał nas ten nieoczekiwany zaszczyt — ironizuję, trzymając własne nerwy na wodzy.
— Niech więc i-idzie szukać bardziej sławnych piratów! I-idź gdzieś indziej... — rzuca spanikowany Usopp. — Krzyżyk na drogę...
Uwaga Aokiji'ego ląduje na Nami.
— Ararara?
— Co? — pyta niepewnie rudowłosa.
— O kolejna ślicznotka! — mówi mężczyzna, nachylając się nad nią — Miłego dnia! Masz wolne dziś wieczorem?
— CO TY DO DIABŁA WYPRAWIASZ, DUPKU?! — wrzeszczy oburzony Sanji.
— Słuchaj, co do ciebie mówię — zwraca się do niego spanikowany Usopp.
— Sanji-san, to nie jest najlepszy moment, byś tak krzyczał — zauważam harmonijnym tonem. Choć sama w środku krzyczę.
