انا دنيا واحد وعشرين سنة تالت سنة كلية تربية قسم رياضة
واللي مفيش منه رجا اللي حارق دمى دايما ده راجى جارنا
اكبر منى بتلت سنين
من يوم ما وعيت عالدنيا وهو جارنا
ومن يوم ما وعيت عالدنيا وهو مش طايقنى وبيعاملنى معاملة عبيد الحبشة دى
وانا صغيرة كان بيشدنى من شعرى ولما اعيط يقولى ايوه عيطى واجرى اشتكلى لمامتك منى يا ضعيفة ياللي مبتعرفيش تجيبي حقك كلامه كان بيخلينى مقولش لماما ولا لأى حد انه بيضربنى
وفى مرة مسكت طوبة وضربته بيها طبعا مكنتش هعرف اضربه بايدى هو اقوى الطوبة جت في رجله
بس هو متألمش او يمكن عمل نفسه متألمش
وبصلي وقالى برافو بقيتى بتاخدى حقك وراح شدنى من شعرى جامد ومشي
لما جه يعمل كده تانى بعدها دوست علي رجله جامد وقلتله لو مبطلتش تشدنى من شعرى هفضل ادوس علي رجلك لحد ما تبوظ ومتعرفش تمشي عليها
ضحك عليا وقالى فيها حاجة اسمها رجلى تبوظ هى تلفزيون يا هبلة وراح شد شعرى رحت دوست على رجله
لما كبرنا ومبقاش ينفع يشدنى من شعرى بقي كل ما يكون بيلعب كورة يجبها فى راسي وانا ماشية وانا كنت بدلق عليه ميا من البلكونة ولحد دلوقتى مش سايينى فى حالى كل ما يشوف خلقتى يسمعنى كلامه اللى زى الزفت ده بس انا مبسكتلوش لان اللى زى راجى ده لو اتسكتله يسوق فيها ويتفرعن وانا مش ضعيفة علشان ماخدش حقى منه انا عندى لسان اطول منه هو شخصيا اخد حقى منه بيه تالت ومتلت كمان
راجى علمنى انى مسبش حقى واخده بايدى واجيب حق نفسي بنفسى
هو طبعا مكنش قاصد بس انا بسببه اتعلمت الدرس ده
وعمرى ما سبت حد ياخد حقى او يعلم عليا فى حاجة
انا امى وابويا طيبين اوى ومسالمين جدا وحنينين
درس زى ده كان مستحيل اتعلمه منهم
ساعة الثانوية العامة انا كنت علمى رياضة ماما وبابا كانو عايزنى ابقي علمى علوم انا كنت عايزة ادخل هندسة وهما كانو شايفين انها للولاد وبس مش للبنات
بس انا اصريت وهما فى الاخر سابونى اعمل اللي انا عايزاه
مجموعى فى الثانوى كان قليل ميدخلنيش هندسة
وقت ما عرفت اهلى كانو بيقولولى ان مش مشكلة واهم حاجة انى بخير وانهم مش زعلانين منى وانى مجموعى مش وحش
ساعتها انا كنت مصدومة مكنتش عارفة انا المفروض اعمل ايه انا كنت مرتبة حياتى على انى هبقي مهندسة مفكرتش فى اختيارات تانية لو مجتش مفكرتش اصلا انها ممكن متجيش كنت تايهة وحاسة انى مش عارفة اعمل ايه
قلت لاهلى انى تمام ميقلقوش عليا وطلعت السطح افكر
هو انا هعمل ايه دلوقتى كنت حاسة انى مخنوقة اوى ومش فاهمة حاجة ومش عارفة هعمل ايه
لقيت راجى طالع السطح
راجى :عملتى ايه سمعت ان النتيجة بانت
دنيا :
راجى :انتى اتخرصتى ولا ايه ردى يا دنيا عملتى ايه
دنيا بتوهان :جبت تسعين فى المية
راجى :
دنيا :ايه سكت ليه حقك تفرح فيا انا معرفتش اجيب مجموع هندسة زيك ومش هبقي مهندسة ولا حاجة
راجى :
دنيا وهى بتعيط :معرفتش اجيبه مع انى والله زاكرت كويس وفى الاخر مجبتهاش وشمتك فيا وفرحتك
بقيت احسن منى رسمى اهوه
اتفضل بقي ذل فيا وقولى انى مكنتش هجيبها وانك اذكى منى فرصتك وجاتلك لحد عندك وانا لو منك مضيعهاش من ايدى
راجى :
دنيا :ايه مستخسر فيا تشمت فيا
ولا مش فرحان هو انت كنت عارف انى مش هجيب مجموع هندسة صح كنت ضامن انى مش هعرف اعمل اللي انت عملته مش كده
حكاية : "راجى دنيا"
Start from the beginning
