Alize & Poyraz

Alize & Poyraz Bölüm 46

Orkun eninde sonunda verdiği sözünü tutacaktı ama bu kez canlı bulacağını pek düşünemiyordu. Nedense bu kez umutsuzdu ama yine de bunu dile getiremeyeceği için olumlu şeyler söylüyordu. Ailenin başındaki uğursuzluğun kaynağını bulmaları gerekiyordu. Poyraz neden atsın ki kendisini? O kadar mutluyken deli değildi ya atsın kendisini? Kaçmasını gerektiren bir durumda yoktu. Bunu en iyi Orkun biliyordu. Bu işte başka iş vardı. Kaçırılması en akla yakınıydı. Ama halen fidye istenmemesi kaçırılmayı da neredeyse dışarıda bırakıyordu.

Hala kollarında tuttuğu Ilgın'ın yüzünü ellerinin arasına alıp, parmakları ile yanaklarını okşayıp, orada kalan yaşların izlerini yok edip, dudaklarından öpmeyi çok istese de sadece şakağına dudaklarını değdirdi. Küçük dokunuş Ilgın'ın da gözlerini kapatıp içini çekmesi ile biraz daha derinleşti. Ta ki üst katta açılan kapının sesini duyana kadar. Yavaşça kollarını aşağı indirdi ve kısık sesi ile "Onu bulacağım, canım" dedi. Verdiği sözü tutacağından emindi. Ama sonucundan emin değildi.

Alize ile elemanı kapıyı çaldıklarında Neslişah Hanım da merdivenden inmeye başlamıştı. Orkun ile kızının yakınlığını fark etse de görmemezlikten gelmeyi yeğlemişti. Kapıyı açmaya Ilgın gitti. Alize içeriye girdiğinde rengi daha solgundu. Olayın vahameti yeni yeni etkisini göstermeye başlamıştı.

"Amcanlara haber verdin mi?" diye sorduğunda yanıtın olumsuz olacağından emindi. Ilgın'ın hali perişandı. Orkun'un avutmaya çalıştığı her halinden belliydi.

"Aramadım. Ararım."

Neslişah eli ile kızını durdurup telefonu kendisi eline aldı. O kayınbiraderi ile konuşurken diğerleri de onu bekliyordu. Orkun'un cep telefonu yeniden çalınca tüm dikkatler onu yönelmişti. Bir iyi haber! Ses tonu neşesiz olunca da iyi haber umutları bir kez daha suya düşmüştü.

"Gazeteciler öğrenmiş. Zaten daha fazla saklanamazdı ama en azından sizleri savcılığa gidene kadar rahat bırakacaklarını ummuştum. Yine de fazla rahatsız edilmenizi engelleriz."

"Sorun değil onlarla başa çıkabiliriz."

Alize kendisine güveniyordu ama bilmediği bir şey vardı, gazeteciler asıl onun canını yakacak sorular soracaklardı.

Kapıdan çıktıkları an flaşlar patlamıştı. Ardından da avaz avaz sorular geliyordu.

"Gizli nikâh yapıp sonra da kocanızı Yunanistan'a kaçırdığınız söyleniyor, doğru mu?"

"Kocanızın eski sevgilisini de ölümle tehdit ettiğiniz söyleniyor. Bu konuda ne söyleyeceksiniz?"

"Kaptanla iş birliği yapıp öldürdükten sonra açık denizde denize attığınızı görenler var. Kocanızı öldürdüğünüz için pişman mısınız?"

"Aileye girdikten sonra iki erkek de hayatını kaybetti. Sizin kayınpederiniz ile ilişkiniz olduğu, susturmak için öldürttüğünüz söyleniyor. Kocanızı da cinayeti bildiği için mi öldürdünüz."

Alize işte bu kadarını ummamıştı. Tek yapabildiği Neslişah Hanıma bakmak oldu. Neslişah Hanım ise duyduklarından sonra kızının kolundan çıktı ve gelinini yanına giderek koluna girdi. Gazetecilere dönüp sakin ama kararlı bir sesle konuşmaya başladı.