BLIND DATE | COMPLETED |

KABANATA 19: BROKEN VOW

ALEXA'S POV

" The only reason why I transfer here is because of the woman I love, Alexandra Alcantara" talagang diniin niya ang pangalan ng ko. How dare he?!

Lahat ng mga kaklase ko napasinghap sa sinabi niya. Even si ma'am Nanahimik sa kaniyang narinig. Napatingin ako kay Ken, di ko alam kong imagination ko lang ba yun o talagang nakakuyom ang mga palad niya. Inalis ko na ang tingin ko sa kaniya andI start walking palabas ng room dahil alam ko any minute papatak na ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilang pumatak. Bat pa kasi siya bumalik?! Pumunta ako sa mini office ko and I make sure na nalock ko ang pinto. Unti unting pumatak ang luha ko ng makita ko ang picture frame na yun na hanggang ngayon ay nakalagay pa rin sa desk ko,larawan ng almost perfect relationship na nawala lang isang iglap. I clearly remember those days even it is painful

THIRD PERSON POV

***FLASHBACK ***

Sa isang parke, makikita ang isang batang lalaki at babae na masayang nagduduyan. Makikita mo na kuntento sila sa isa't isa at parang bang sila ang may-ari ng mundo.

" Alexa ko, kapag matanda na tayo, wag ka papaligaw sa iba ah. Liligawan kita at ako ang magiging future hubby mo. " nakangiting turan ng batang lalaki

" Oo naman aking James. Ikaw lang din ang pakakasalan ko. I will be your future wife. " masayang turan din ng batang babae

Time flies so fast. Lumaking gwapo at mabait ang batang lalaki at syempre lumaking maganda inside and out ang batang babae. Tinupad ni James ang promise niya kay Alexa. Niligawan niya si Alexa at di kalaunan ay naging sila. Maraming nagsasabi na almost perfect na ang relationship ng dalawa. Hindi mo kasi talaga mapaghihiwalay ang dalawang to. Kulang na nga lang sa iisang bahay na lang sila tumira. Hanggang sa......

ALEXA'S POV (still in flashback)

One day before our anniversary, tinext ako ni hubby na magkita kami sa parke. Kaya napangiti ako, siguro ay may sorpresa ito sa akin. Agad naman ako pumunta dun. At nakita ko siyang nakaupo sa favorite spot namin. Umupo ako sa tabi niya

"Hi hubby." Nakangiting turan ko sa kaniya

" Andyan ka na pala Wifey, I miss you. " puno ng sensiridad ang boses niya

" Cmon hubby, kahapon lang tayo last nagkita but I miss you too. " natatawa at kinikilig kong wika

" Wife? " tawag niya sa akin kaya humarap ako sa kaniya

" May sasabihin ako sa iyo. " wika niya na may seryosong tono kaya naman bigla akong kinabahan

" Ano yun hubby? " wika ko habang pilit na ngumingiti upang itago ang aking kaba

" Aalis na kami" tugon niya na may malungkot na mga mata

Natigilan ako sa sinabi niya. Aalis? Bakit?

"Kelan? " tanging naitanong ko sa kaniya dahil nangingilid na ang luha ko

" Bukas" halos paos na niyang turan

" Ha? Bakit ang bilis naman. " nagsimula nang tumulo ang mga luha ko.

" Hush, wife. " pag-aalo niya sa akin

"Kelan ka babalik? " umiiyak ko pa ring turan

Bumuntong hininga muna siya bago ako sinagot, " I actually do not know. Mom and Dad said we might stay there for good. "

Lalo akong napaiyak sa narinig ko. Why? Bat naman ganto? Andaming tumatakbo sa isip ko kaya naman tinanong ko siya

" Does it mean you are breaking up with me? " halos paos ko na turan