Suarez Empire Series 3: The Devil's Touch

Chapter 23

Chapter 23

Despite being sore down there, I woke up with a smile on my face. Mabagal kong iminulat ang mga mata. The room was still dark but I could see the sunlight peeking through the closed white curtain.

I tried to move slowly, but every time I did that, I felt like something sharp was poking in between my legs.

Gumalaw ang dibdib ko sa mabagal na paghinga. The memories from last night slammed my head like wild waves crashing the shore.

I surrendered myself to him. No regrets. I enjoyed every bit of it. The pain, the pleasure — it's part of the memory I know I'll cherish as long as I'm breathing.

Alam kong... hindi si Ethan ang klase ng lalaki na basta na lang ako iiwan dahil nakuha na ang isang bagay na mahalaga sa akin. He's not the type of man who will just run away and will never see me again because he's done with me.

Pero sandali. Nasaan nga ba siya?

Bumaba ang tingin ko sa gilid ko kung saan siya nakapwesto kagabi. Wala siya doon. My heart then started to race so bad thinking that he might be gone!

Bumalikwas ako ng bangon at lumingon sa gilid ko. Ganoon na lang ang pagtalon ng puso ko sa aking bibig nang makita siyang nakaupo sa silya malapit sa kama.

He was sitting there with legs spread apart. Nakasuot siya ng itim na slacks, walang damit sa itaas. Nakatuon ang mga siko niya sa handrest habang ang isang kamay ay pinaglalaruan ang ibabang parte ng kaniyang labi.

Titig na titig siya sa akin. Sa malamig na ekpresyon ng mukha niya, tila wala siyang pakialam kahit pa nagulat ako sa presensiya niya.

"Nakakagulat ka naman, Ethan! Kanina ka pa ba diyan?" hawak ang dibdib na tanong ko.

Sa marahas at biglaang kilos kanina, mas lalo kong naramdaman ang pananakit ng bahaging iyon sa gitna ng mga hita ko.

Kailan ba ito mawawala? Pakiramdam ko, hindi ako makakalakad nang maayos lalo pa at tandang tanda ko kung gaano siya kalaki.

Tumaas ang sulok ng labi niya, walang naging imik. Pinanood ko siyang tumayo at maglakad papunta sa akin. He was not taking his eyes off me, gazing at me with sinister confidence. I don't know why everytime he darted his eyes on mine, they appeared soulless.

He stood beside me, his tall height making me feel like a little insect he could destroy anytime he wanted. No matter what view I tried to look at him, he still looked unwelcoming.

"Can you stand?" he asked through his deep baritone.

"Kaya ko naman s-siguro."

He nodded. "Stand here in the bed then."

Dito mismo sa kama?

Marahan akong lumuhod habang ang mga mata ay nasa tiyan niya. Muscles are everywhere, his abs were in places. Makinis ang dibdib hanggang tiyan niya. The only parts where he has tattoos were on his arms. They were full sleeves.

Mayroon sa akin na nanghihinayang dahil natakpan ang maputi niyang balat. Ngunit mas lamang ang humahanga dahil literal na maganda iyon lalo pa at siya ang nagdadala. Pakiramdam ko, hindi siya magiging si Ethan kung wala ang mga markang iyon.

Hinawakan niya ang mga kamay ko at inalalayan akong tumayo. I flinched a bit when I felt another pain stabbing me in between my legs.

Narinig ko ang malalim na buntonghininga niya. Naging magkasingtaas na kami dahil sa pagtayo ko sa kama. He wrapped his arms around my small back. Habang ang mga kamay ko naman ay nasa mga balikat niya.

"Wala ka bang trabaho ngayon?" tanong ko habang titig na titig sa kaniya.

Hindi ako makapaniwala na boyfriend ko na siya ngayon. I must admit that being in a relationship with him makes me feel secure. Pakiramdam ko, walang kahit sino ang aapak sa akin dahil nasa tabi ko siya.