Demir Yarasa Gerçekliği

Episode 36: Jason. He Was My Son.

Doğum Gününe Bir Gün Kala...

Gotham, 2018

Odasında oturmak sık yaptığı bir şey değildi. Evinin dışında kalmak gibi tuhaf huyları vardı ancak son beş yıldır bu huyunu törpülediği düşünülünce, bunu garipsemedi.

Yarın, 31 Aralık, Artemis Crock O'Neill'in doğum günü. İki yıl önce tüm resmi kayıtlarda artık Jasmine O'Neill'in kızıydı o. Dünyanın en tehlikeli kadınının ilk ve nüfusuna kayıtlı tek kızı. Zatanna babasının adını taşımaya ve gururlandırmaya devam etti. Bu süreçte yaptığı her şeyin arkasında ona destek olan, tüm dönüm noktalarında elinden tutan kadın oydu. Ancak kendisinin bunu hak ettiğine asla inanmadı. Artemis, bir aileyi hak ediyordu. Ve bunu elinden almış gibi olmayı asla istemedi. Her zaman kız kardeşi olacaktı. Ancak onunla aynı soyadı taşıyarak yeni bir kız kardeş korkusu oluşturmayacaktı.

Hediyenin kurdelesini tamamladığında gülümseyerek kutuya baktı. Ona alınabilecek en iyi şeyi aldığına çoktan emindi. Sonsuza kadar hatırlayacağına da öyle.

Kapı aniden açıldığında ve Artemis odaya hızlı bir giriş yaptığında korkuyla çığlık attı. Güçleri, onu korumak ister gibi bedeninden kalkan halinde yayıldı. Kızı sertçe duvara ittiğinde bu sefer çığlık atan da Artemis oldu. Ufak bir parmak şıklatma ile kutuyu sakladı. Nefesini burnundan verdi. "Ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Bunun böyle olacağını bilemezdim!" Dedi inleyerek. Omzunu ovuşturdu, bir yandan da ona ters bakışlar atıyordu. "Hediyemi mi saklıyorsun?"

"Artemis!" Dedi mızmızca. "En azından bilmiyor gibi yap. Eğlencesi kalmıyor ki böyle."

Göz devirerek gülse de bunu kesinlikle bilerek yapmıyordu. Yatağa kendini bıraktığında, onun konuşmak istediğini anladı. Yanına uzanarak birlikte tavanı izlemeye başladılar. İlk konuşanın kim olacağını biliyorlardı.

"Sana bunu söylemek istemedim. Ama Jasmine'e söylemekten daha az panik yaratacağına inanıyorum." Dedi. "Peşimde biri var. Çok ama çok tehlikeli. Eğer araştırmalarımız doğruysa, suçlularla bağlantısı olan her kötüyü öldürüyor."

"Orada dur bakalım. Annen, baban ve ablan birer kötü olabilir ama bu senin de öyle olduğun anlamına gelmiyor." Dedi uyararak. "Birini öldürmek bu kadar basit sebeplerle de olmaz. Ki eğer her iki kimliğinin de peşindeyse, senin kötü biri olmadığını görmüş olmalı."

"Z, onun tek bir penceresi olduğunu fark edeli bir haftayı geçiyor." Diye mırıldandı. Yutkundu. "Size bahsettiğim kişi uğraşıyor ama onu yakalamak asla kolay değil. Çok profesyonel."

Hışımla yerinden doğruldu. Artemis'in ne ima ettiğini kesinlikle anlamak istemiyordu. Böyle bir şeyin ihtimali bile korkunçtu. Ve o, kız kardeşini hazırlamaya çalışıyordu. Annelerinden de önce.

"Saçma konuşmaya başladın ve ben seni odadan atmadan şunu kes."

"Gerçekçi oluyorum." Dedi sakince. "Peşimde bir seri katil var."

"Benim de peşimde cehennemin kendisi var ama hiçbirinizle böyle bir konuşma yapmadım."

Göz devirdi sarışın kız. "Constantine ile çıkmanın kötü kısmıydı bence sadece. Normalde baya iyiydiniz."

"Kapa çeneni ve konuyu değiştirme." Dedi duraksayarak. "Öleceğine neden inanmaya başladın bilmiyorum ama hiç de hoş değil, tamam mı?"

Artemis, cevap vermedi. Ancak Zatanna onun kendi için de bu konuyu kapatmayacağını biliyordu. Eğer Artemis Jasmine'den de önce onunla konuşmaya geldiyse durum gerçekten de ciddiydi. Kolay kolay ilk geldiği kişi olmazdı. Onun doğru söylemediğini umuyordu. Öyle olmak zorundaydı.