Demir Yarasa Gerçekliği

Episode 0.2: Who Is Bloom O'Neill?

California, 1998

İlk mektubum eline ulaştığında, delirdiğini biliyorum, baba. Annem ise umursamadı. Ama bu umurunda değil. Jadira O'Neill benim annem değil.

Bunu zor yoldan öğrendim.

Bunun bir tesadüf olmadığını bilmeme rağmen, Alexander'ın beni kurtarmasına inanamıyorum.

Ben bileklerimi kestim! Ve beni kurtardı. Neden? Neden? Neden!

Kurtarılmak için geç kalmadım mı? İkinci bir şans için çok geçti.

Ve sonra her şey değişti. İki buçuk yıldır Oliver ve Sara yok. Yaşadıklarını biliyorum. Onları birkaç kere kurtardım, bana borçlandılar. Laurel ve Tommy'den bunu saklamak zor gelmiyor. Benden saklanmış her şeyin bedeli bu olsun istiyorum.

Harleen ve Pamela iyiler. Onları sevdiğimi biliyorsun. Diğerlerinden daha yakınım artık. Annemi olmayan sikime bile takmayınca her şey daha kolay. Artık parti yok. Artık sahte gülüşler yok. Artık Jasmine O'Neill yok.

Özgür olmam gerekiyordu. Bunu Jasmine olarak yapamam. Buna daha fazla dayanamam baba. Başka biri olmam gerekiyordu. Ben de, bana tüm sevginle koyduğun ikinci ismimle yeni bir hayata başladım.

Ben, Bloom O'Neill.

Dominic O'Neill'ın kızı, Alexander Luthor'un hayatındaki üç önemli kadından biri ve kendi hayatımın kraliçesiyim.

Dünyayı istemiyorum. İstediğim tek şey kendi hayatım.

Alexander, beni bulduğunda ölmek üzereydim. Biliyorum, bu iki yıl önceydi. Ancak yazacak zamanım şimdi oluyor. Yoğun biriyim. Ve beni kurtarmak için ikinci kez düşünmedi.

Onunla başka bir ülkeye kaçtığımda, arkamda bıraktığım kimse umurumda olmadı. Sen hariç. Çünkü öldüğümü sanıyordun. Sana mektup yazmak yerine, onun telefonundan aradım. Ağladın ama ben ağlamadım baba. Ölmeyi gerçekten isterdim. Ve bu kararımdan beni döndürecek tek bir şey yok.

🌌

Londra, 1999

Sözümü geri almak benim yapacağım bir hata değildir.

Ama baba...

Ben hamileyim.

Yaşamak istemediğimi biliyorsun. Alexander hayatımın aşkı gibi görünebilir ama beni hayatta tutacak kişi o değil. Aşk kimseyi hayatta tutmaz.

Bebeğim...

Dede olduğunu yüzüne söylemek isterdim. Ama yaptıklarımı öğrenince benden korkmandan çok korkuyorum. Bebeğimin benden korkmasından çok korkuyorum, baba.

Yemin ederim deniyorum. Onu çok seviyorum ve ona layık biri olmak için her şeyi öğrenmeye çalışıyorum. Sağlıklı olması için, onu öğrendiğim an kahve içmeyi bıraktım, on iki saatlik bir uyku aldım. Hiç aralıksız uyudum. Doktor yorgun olacağımı söylese bile, yorgun olmadığım halde bile yorgunmuş gibi davrandım. Uyumak için kendimi zorluyorum. Sağlıklı bir beslenme programım var.

En büyük ikinci korkularımdan biri, istenmeyen bir çocuk olmasıydı. Ama o... Sanırım, ağlıyorum. Biraz ara vermeliyim. Hormonlar mı emin değilim ama biraz duygulandım.

Pekâlâ, iyiyim.

Alexander... O gördüğüm en iyi insan olmayabilir. Ama o gördüğüm en iyi baba olacak. Her gün karnıma sarılıyor, ona isim bulmak için saatlerini harcıyor ve oturmadığımı gördüğü ilk an beni kucaklayıp koltuğa koyuyor.

O, harika bir baba olacak.

Eğer günün birinde ondan nefret edersem, onunla ayrılırsak ya da kavgalı bir çift olursak bile; onun ne kadar güzel bir baba olduğunu unutmam. Çocuğumuz için düşündüğü şeyleri de unutmam.

Ben, Alexander Luthor'u unutmayacağım. Ondan nefret etsem bile, o, benim eski bir dostum olarak aklımda kalacak. Aşkım bitse de durum bu. Onun bende olan hatırı ve benim onun üzerindeki hatırım aynı kalacak.

Ben sözlerimi daima tutarım.

O sözlerini daima tutar.

Çocuğumuz için daima sözlerimizi tutmalıyız.

Dünya çok kötü, dünya iğrenç ve dünya zalim. Dünya hiçbir zaman adil değil. Ama her şeye rağmen ayaktayım ve ayakta kalacağım.

Benim, hayatta kalmam için gerekli olan tek şey, bir çocuğun kalp atışları. Ve bu çocuğun kim olduğu hiçbir zaman önemli olmayacak.

Bunu, asla unutmayacağım.

Sevgilerimle,

- Bloom O'Neill-Luthor

🌌

Burada yazılan her şey gerçektir... Hem de her şey...

Jasmine ve Lex birbirlerinden nefret dahi etseler, bebekleri için her şeyi bir kenara bırakacaklardı. Asla istenmeyen bir bebek durumu olmadı. Evet, ikisi de hazır değillerdi. Ama öğrendikleri an onun için her şeyi yaptılar.

Ne Jasmine ne de Lex iyi insanlar değildi. Ama iyi anne ve baba olmak için çok çabaladılar.

Ve ilerideki görecekleriniz için söylüyorum. Hiçbir şey onların suçu değildi. Sadece çok acı çekiyorlardı ve suçlayacak birini aradılar. Elbette ki birisi suçluydu ama bu ne Lex ne de Jasmine.

Çizgi romanda, dizilerde ve filmlerde olan Lex Luthor'u bir kenara bırakarak daha sonraki bölümleri okuyun.