Part 54(Zawgyi)

454 21 6
                                    

"တတ... အိမ္ေရွ႕ထြက္လိုက္ အိမ္ေနာက္ေဖးဝင္လိုက္နဲ႕
ဘာေတြ ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္ေနတာလဲ"

"ဘာ...ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ေမႀကီးရဲ႕"

"မဟုတ္ေသးပါဘူး မင္းတစ္ခုခုေတာ့ျဖစ္ေနပါတယ္။
အိမ္ကို ဘယ္သူလာစရာရွိလို႔လဲ"

ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းမႈန္မႈန္တို႔က
မ်က္မွန္ရဲ႕ေနာက္မွာ ဖုံးကြယ္ေနၾကေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ေမႀကီးမ်က္လုံးေတြကို ေသခ်ာစိုက္မၾကည့္ရဲဘူး...။ "တက္သစ္ၾကဴး လာမွာ"လို႔ ေျပာလိုက္တိုင္း ၿပဳံး႐ႊင္သြားတတ္တဲ့ မ်က္ႏွာက အခုတစ္ေခါက္မွာလည္း မေျပာင္းမလဲနဲ႕ပါဘဲ။

"အႏြယ္ေရ...အိမ္မွာဘာရွိလဲ။ ငါ့ေမြးစားေျမးေလး
လာမယ္တဲ့။ တစ္ခုခု လုပ္ထားေပးလိုက္ဦး"

"စိတ္မပူနဲ႕ အေမ။ သမီး ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားလိုက္မယ္။"

"ေအးေအး...လိုတာရွိရင္ ညည္းသားကို သြားဝယ္ခိုင္းလို႔ရတာပဲ။ ဟုတ္တယ္မလား တတ"

"အေမရယ္ သိပ္မစပါနဲ႕ေတာ့။ ၾကဴးကို သူ႕ထက္ပိုဂ႐ုစိုက္ေနလို႔ အေမ့ေျမး မ်က္ႏွာမေကာင္းေတာ့ဘူး။"

ကြၽန္ေတာ့္ကို စေနာက္က်ီစယ္ရင္း စိတ္႐ႊင္ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ရယ္သံေတြက မုန္တိုင္းမလာခင္ ေလၿငိမ္တတ္တဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္ပမာ...။ ဘာကိုမွ မသိရွိထားသူမ်ားအဖို႔ ပုံမွန္လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ေတြမွာ ေနသားတက် ေပ်ာ္ဝင္နိုင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ တင္းမာတဲ့ ေလထုတစ္ခုကို ဖန္တီးဖို႔ အစပ်ိဳးမိေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့ ေလးပင္တဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္ဆီကေနပါ သီးျခားခြဲထြက္ေနမိသလိုမ်ိဳး... စိတ္လိုလက္ရ ၿပဳံး႐ႊင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ကို မၾကည့္နိုင္ေတာ့တဲ့အဆုံးက်မွ သူတို႔ေရွ႕က ေရွာင္ထြက္ၿပီး ၾကဴးအလာကိုပဲ အိမ္ေရွ႕မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနမိေတာ့၏။

"ေရာက္ခါနီးေနၿပီ တစ္ေန" ဆိုတဲ့
စာေၾကာင္းတိုေလးက လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္မိနစ္ကမွ ပို႔ထားခဲ့တာ...။

ထိုစာတိုေလးတစ္ေစာင္တည္းကိုပဲ အေခါက္ေခါက္အခါ ဖတ္ေနမိတဲ့ အခ်ိန္အေတာအတြင္း ဝုန္းဒိုင္းႀကဲေနတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ေနရာမွာေတာ့ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ရွိုက္မိေလတိုင္း တစ္ႀကိမ္ပိုတင္းၾကပ္လာတဲ့ ေဝဒနာႀကီးနဲ႕...။

ကြူး(KYUU)Where stories live. Discover now