بعد شهر ونص
ليلى :لحد امتى هتفضلى حابسة نفسك فى اوضتك ومبتخرجيش منها غير لشغلك بس
شهد :معنديش طاقة يا ليلى اقعد بيها واتكلم وادارى حزنى معنديش طاقة اخبى بيها وجعى واتصرف عكس اللى جوايا
ليلى :ومين قالك اننا عايزينك تخبى وجعك عننا احنا عايزين نشاركك وجعك ده عايزين نخففه عنك ونفرحك ادينا فرصة ادى نفسك فرصة تبقى احسن يا شهد
شهد :مش من حقى احزن
ليلى :من حقك طبعا بس كفاية كده على حزنك استسلمتيله كتير قاوميه بقى ارجعى لحياتك الطبيعية ميستاهلش تزعلى بسببه اكتر من كده
شهد :انا زعلانة على نفسى يا ليلى حسا ان كل حاجة عملتها علشانه كانت على الفاضى
ليلى :ما هى علشان كانت على الفاضى سبتيه كمان ربنا اكيد هيعوضك قومى انزلى معايا بقى الواد كريم كان عايز يطلع معايا ننزلك
بالعافية اقنعته انه مينفعش وانى هنزلك يلا لحسن لو نزلت من غيرك هيطلعلك لوحده علشان جدك يقتله ويقتلك ويقتلنى معاكم عادى
شهد :خلاص اسبقينى وانا هغير واحصلك
ليلى :لا انتى ملكيش امان انا هخرج اقف فى البلكونة وانتى لما تغيرى اندهيلى
شهد :خلاص ماشى
بعد ربع ساعة
كريم :اخيرا السفيرة عزيزة حنت علينا ونزلت ينفع كده يا شهد بجد مكنتيش عايزة تنزلى وتبقى تانى مرة نتجمع كلنا هنا وانتى تفضلى معتكفة فوق لوحدك
ليلى وهى بتضحك :خلاص يا كيمو وادينى نزلتهالكم ما يجبها الا ستاتها
كريم :لا هى كمان مكنتش عايزة تنزلنا وانا خلاص كلها اسبوعين وارجع المنفى قصدى المعتقل يوووووه قصدى الكلية
سمر وهى بتضحك :بقت معتقل مش كانت هندسة حلمك وانت مهندس بالفطرة
ليلى وهى بتضحك :ولو مدخلتش هندسة هموتلكم نفسى وهنط من فوق ترابيزة السفرة
كريم وهو بيضحك :الهندسة حلمى انما كلية هندسة جامعة اسيوط هى اللى منفى ومعتقل وبعدين انتو هتتسلو عليا ولا ايه ينفع كده يا شهد هيتكاترو عليا وانتى واقفة كده زى قلتك ولا ليكى اى لازمة ولا عامليلك ادنى اعتبار
شهد وهى بتضحك :وانت يعنى اللى عاملى اعتبار يا ابنى احترم نفسك واتكلم معايا عدل خالك لو كان بيؤمن بجواز القاصرات كان زمانى متجوزة ومعايا عيل قدك
كريم وهو بيضحك :ده كده خالى بيؤمن بجواز الاطفال الرضع مش القاصرات انتى اكبر منى بتلت سنين الا شهرين يعنى خالى كده كان هيجوزك وانتى سنتين يدوبك تتفطمى من هنا وتتجوزى من هنا
ليلى وهى بتضحك :يدوبك واهو جوزها يربيها على ايده
سمر وهى بتضحك :واهو يضمن انها هتكون زى الخاتم فى صباعه
شهد :ايه يا حلو منك ليها ليها خفو العسل شوية
كريم وهو بيضحك :منقدرش لو خفينا العسل نتحرق
بعد يومين
احمد :شهد صباح الخير
شهد :صباخ النور يا احمد
احمد :تعالى هوصلك
شهد :شكرا يا احمد مش عايزة اتعبك معايا انا هوقف تاكسى او هطلب اوبر
احمد :مفيش تعب ولا حاجة طريقنا واحد عندى قضية فى محكمة قريبة من مكان شغلك
شهد :خلاص اذا كان كده ماشى
بعد خمس دقايق
احمد :سمر كانت مبسوطة اوى انك نزلتى اول امبارح
شهد :ليلى طلعتلى واصرت عليا وكريم كمان اصر واتصل عليا كتير علشان انزل هو وسمر
احمد :بتعزيهم انتى
شهد :جدا ليلى مش مجرد بنت عمتى ولا سمر مجرد بنت عمى دول اخواتى بسببهم انا عمرى ما حسيت انى بنت وحيدة وكريم ربنا وحده يعلم غلاوته عندى وانا بحبه قد ايه
احمد :بتحبيه
شهد :اه جدا كريم وسمر دول اخواتى الصغيرين وليلى اختى الكبيرة ما بصدق ظروف جوزها تسمح وتيجى عندنا مع عمتى وكريم وعلا الله يرحمها كانت اكتر من اختى احنا كنا زى التؤام
احمد :ربنا يرحمها وجودك هون على عمتى فراقها مش هنسى لما ماتت وعمتى طلبت من عمى انك تفضلى معاها علشان بتشوف علا فيكى
شهد :وفضلت هناك شهرين بهون على عمتى وليلى فراقها اللى انا نفسى مكنتش متحملاه ربنا يرحمها باذن الله هى فى الجنة ومرضها قبل موتها هيكون علشان ربنا يعلى مكانتها عنده
كريم :ان شاء الله
حكاية " لفة طويلة "
Beginne am Anfang
