Süt Anne [BxB]

29

29. Bölüm: Sürpriz

Kayra'nın bakış açısından devam💃

"Ege anlamıyorsun işte!" Ege'ye söylenirken o da beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Gecikmiş olamaz mı? Düzensiz geliyordur belki." Başımı hızla iki yana salladım. Olamazdı işte.

"Sinir bozucu şekilde düzenli regl oluyorum maalesef Ege. Hem onu geçtim kalan iki ayda da regl olmadım ki.."

Ege düşünceli bir şekilde kaldı. Bende odada volta atarak düşünüyordum. Ege aniden yerinden fırladı.

"Kayra!"

Yerimde sıçrarken hemen ona döndüm. Bu ani hareketi ve çığlığı beni korkutmuştu.

"Berke'yle ilişkiye girdiğini söylemiştin, değil mi?" Dedi doğrulamak istercesine.

Neyi kast ettiğini anladığımda donakaldım. Hayır, bunu düşünmediğini söylemeli.

İkimiz de birbirimize bakıp kalmıştık. İlk kendisine gelen o olurken yanıma gelip ellerimden tutarak beni koltuğa yönlendirdi. Sertçe yutkundum. Hala düşünceler içerisindeydim.

Ya gerçekten hamileysem?

"Kayra, henüz belirli bir şey yok ortada. Hem artık birliktesiniz. Sorun çıkmayacağına eminim." Ege beni rahatlatmaya çalışsa da pek bir işe yaramamıştı.

Korkuyordum.

"Doktora gidelim Ege.
Emin olmam gerek. Hem hamile değilsem bile bir sorun olabilir." Ayağa kalkıp doğrudan kapıya ilerledim. Ege hemen Ayas'ı alıp peşimden gelmişti.

*°࿐ •*⁀➷

"Ege ben ne yapacağım şimdi?" Yere çökmüş, hıçkırarak ağlamaya başlamıştım.
Korktuğum başıma gelmişti.
Ben hamileydim. Odamda olduğumuz için ses çıkarmamaya çalışıyordum ama nafileydi. Sakinleşemiyordum.

"Amaa, üzümlü kekim sevinmen gerek. Karnında minik bir melek taşıyorsun hmm? Hem de sevdiğin adamdan." Ege beni yerden kaldırıp yatağa yatırdı.

"Bu sevdiğim adam tarafından ilk hamile bırakılışım değil.. ve tahmin edeceğin üzere ilki hiç hoş sonuçlara neden olmadı."

Ege sessiz kalıp bana sarıldı.
Ona karşılık verecek gücüm yoktu. Başımı omzuna yaslamakla yetindim.

"Burada neler oluyor amına koyayım?" Kaya abinin sesini duyduğumda bile yerimden kalkmadım.

"Küfretmesene!" Mert abinin de sesi duyulduktan sonra kapının kapanış sesini duydum.
İkili tam önümüzde durdu.
Mert abi çekingenlikle bana yaklaştı:

"Kayra, iyi misin?" Omzumdan tuttuğunda ona zorluk çıkarmadan yüzüne baktım.
Yüz ifadeleri ciddileşirken gözlerindeki telaşı görebiliyordum.

"Gerçekten neler oluyor amına koyayım?" Kaya abi yaklaşırken Mert abi de yatağıma oturdu ve beni Ege'den ayırıp kendi göğsüne çekti.

"Ben çocuklara bakayım en iyisi. Siz konuşun." Ege bana gülümseyip odamdan çıktı.
Kaya abi onun yerine oturdu.

"Abicim ne oldu anlat hadi." İkisi de bana anlayışla gülümserken tekrar hıçkırdım. Onlara söylesem Berke'ye söylerler miydi acaba? Elinde sonunda haberi olacağını bildiğim için uzatmadım. Zaten saklamak istemiyordum.