ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

Start from the beginning
                                    

" အာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ ကြၽန္ေတာ့္ရစ္ဘီးႀကီးကို အိုသြားတဲ့အထိခ်စ္မွာပါ ခင္ဗ်ာ "

" အင္း ကိုယ္ေရာပဲ "

အရင္တုန္းက ထိုင္ခုံက ၾကပ္လို႔ ႏွစ္ေယာက္တြဲခုံယူရတဲ့ ပင္တိုင္သည္ ယခုက် တစ္ေယာက္ထိုင္ခုံမွ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ျမဴးျမဴးႏွင့္ ကားေပၚက ဖြင့္တဲ့ သီခ်င္းသံေတြကို နားၿငီးတယ္လို႔ မခံစားရပဲ ေအးေအးေဆးေဆး ရင္ခြင္ထဲခိုလုံကာ တစ္လမ္းလုံး အိပ္ၿပီးလိုက္လာ၏။

ဪ..အခ်စ္႐ွိရာအရပ္က ဒီလိုေပ်ာ္႐ႊင္ေစပါလား။

အိပ္လိုက္ မုန္႔စားလိုက္ႏွင့္ တစ္လမ္းလုံးၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ျဖစ္လာ၏။

" တိုင္..ေကာင္ေလး..ကိုယ့္ကေလးေလး ထေတာ့။ ကားဂိတ္ေရာက္ၿပီ "

" ဟမ္..ေရာက္ၿပီလား အြင္း အြင္း "

ပင္တိုင္ မ်က္လုံးေလးေတြေဖာင္းအစ္ေနကာ မ်က္ႏွာေလးေဖာင္းေန၏။ ပင္တိုင္ လမ္းတစ္ေထာက္နားတုန္းက ႏိုးၿပီး ျပန္အိပ္ေနတာျဖစ္၏။ အိပ္ၿပီးလိုက္လာေတာ့လဲ ရန္ကုန္နဲ႔ မေကြးက သိပ္မေဝးသေယာင္။

ပင္တိုင္ လူခ်ည္းပဲ ဆင္းရ၏။ အထုတ္အပိုးမွန္သမွ် ဦးအိမ္ကသယ္ၿပီး ပင္တိုင့္လက္ကိုပင္ဆြဲထားကာ အေ႐ွ႕မွသြား၏။ ပင္တိုင္ အခုထိ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေန၏။

" ေကာင္ေလး ကိုယ္တို႔ တကၠစီငွားသြားမွာလား။ ‌တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လာႀကိဳခိုင္းမွာလား "

" ကြၽန္ေတာ္ လွ်မ္းကို ေျပာေတာ့ထားတယ္ အခုေရာက္ေၾကာင္းေျပာလိုက္အုံးမယ္ "

" အင္း အင္း ကိုယ္တို႔ နားေနေဆာင္ထဲမွာသြားေစာင့္ရေအာင္ အျပင္မွာေနပူတယ္ "

မာန္ဟုမ္ ကေလးဖေအလို အထုတ္ေတြေရာ ပင္တိုင့္လက္ကိုပါ ဆြဲၿပီး နားေနေဆာင္ထဲဝင္သြား၏။ မာန္ဟုမ္ေမ့ေနတာက ဒီကေလးက မာန္ဟုမ္မပါဘဲနဲ႔ေတာင္ ကမ႓ာပတ္ေနတာပင္။

ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြကို ခ်ၿပီး ခုန္မွာ ႏွစ္ေယာက္သားဝင္ထိုင္၏။ ၿပီးေနာက္ မာန္ဟုမ္ ပင္တိုင့္အိတ္ထဲကေန ေရဘူးကိုထုတ္ကာအဖုံးဖြင့္ၿပီး ပိုက္တက္ကာ ပင္တိုင့္ပါးစပ္နားသြားတိုးေပး၏။

မေတ္တာကြိုးနှင့်ချည်သော တိုင်(Complete)Where stories live. Discover now