ေန႔လည္တစ္နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ ျပည္မွာ ထမင္းစားနားၾကတယ္။ တစ္လမ္းလုံးအိပ္လာတာမို႔ ပင္တိုင္အေညာင္းမိခ်င္သလို ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကားေပၚကဆင္းတာနဲ႔ ပင္တိုင္ ခႏၶာကိုယ္ကို ဘယ္လွည့္၊ညာလွည့္ျဖင့္ အေၾကာေျဖလိုက္တယ္။
ေႏြေရာက္လာလို႔ထင္တယ္။ ေန႔ခင္းဘက္ မခံမရက္ႏိုင္ေအာင္ပူျပင္းတယ္။ တစ္ခ်က္၊တစ္ခ်က္တိုးေဝွ႔သြားေသာ ေလပူေတြသည္ စိတ္ပ်က္ဖြယ္အတိ။ ပင္တိုင္ ႏွာေခါင္းေတြအထဲထိပါပူလာသည္မို႔ မ်က္ႏွာဟာ႐ႈံ႕မဲ့မဲ့။
" ပင္တိုင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" ႏွာေခါင္းေတြပူလို႔ "
" wet-tissueပါလာတယ္ ေရခဲေရနဲ႔စိမ္ၿပီးကပ္မလား "
" အင္း "
လွ်မ္းက အေပါ့သြားရာမွျပန္လာၿပီး ဆိုင္ရဲ႕ေဒါင့္စြန္းဝိုင္းမွာထိုင္ေနသည့္ ပင္တိုင့္ကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေမးကာ ကားဆီသို႔ျပန္သြားသည္။ မာန္ဟုမ္တို႔သည္ေတာ့ ကားေနာက္ခန္းကို ဝါတာတစ္ထပ္အုပ္ေနေလသည္။
" လွ်မ္း ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" ပင္တိုင္ ႏွာေခါင္းေတြပူေနလို႔ wet-tissueကို ေရခဲေရစိမ္ၿပီးကပ္ေပးမလို႔ ဦးမာန္ "
" အခု ႏွာေခါင္းေသြးမလွ်ံေသးဘူးမလား"
" ဟုတ္ ဦးမာန္ "
လွ်မ္းဆိုသည့္ ႐ြာေစာ္ေလးသည္ မာန္ဟုမ္ဆိုသည့္ တည္ၾကည္ခန္႔ညားေသာ အမ်ိဳးသားကိုေတာ့ ကန္႔လန္႔မတိုက္ႏိုင္ေခ်။
" အဲ့တာဆို ေရခဲစိမ္ၿပီးကပ္လို႔မရဘူးေလကြာ။ အပူနဲ႔ အေအးနဲ႔ထိမွ ႏွာေခါင္းေသြးပါလွ်ံလာမယ္ "
" အဲ့တာလဲ ဟုတ္တယ္ေနာ္ "
လွ်မ္းသည္ ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ႏွင့္ ျပန္ဝင္သြားသည္မို႔ မာန္ဟုမ္လည္း အုပ္စရာ႐ွိတာ အျမန္အုပ္ကာ အေနာက္ကလိုက္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။
ေျပာရတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေကာင္ေလးက ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တာ!
ဆိုင္၏ ေဒါင့္ဆုံးဝိုင္းမွာ ႏွာေခါင္းကို လက္ႏွင့္ခဏခဏပြတ္ေနသည့္ ပင္တိုင္။ ခဏခဏပြတ္ျခင္းခံရသည့္ ႏွာေခါင္းေလးဟာ ခ်ယ္ရီသီးပမာ နီရဲလို႔။ ေဘးနားက လွ်မ္းသည္ေတာ့႐ႈံ႕မဲ့ေနသည္။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မေတ္တာကြိုးနှင့်ချည်သော တိုင်(Complete)
Любовные романыယောင်္ကျားလေးနှစ်ယောက်ကြားက ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ချစ်ခြင်းပါပဲ ေယာက်ၤားေလးႏွစ္ေယာက္ၾကားက ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္း ခ်စ္ျခင္းပါပဲ
