{2}

6.9K 369 12
                                    


🍒Tᴀᴇ Tᴀᴇ🍒

"ဒါမင်းနေရမယ့်အခန်း..."

"အော်...ဟုတ်ကဲ့ဂျောင်ကုရှီးးး"

"ငါ့အခန်းကဟိုဘက်ထောင့်မှာ...အရေးကြီးကိစ္စရှိရင်လာပြောလို့ရတာပေါ့..."

"ဟုတ်ကဲ့ဂျောင်ကုရှီးးး"

"မင်းငါ့ကိုဂျောင်ကုရှီးလို့မခေါ်ပါနဲ့လား..တစ်စိမ်းဆန်လို့တစ်ခြားနာမည်တစ်ခုခေါ်လေ..."

"ကျွန်တော်စဥ်းစားလိုက်ဦးမယ်...အော်သိပြီ...ကိုကိုလို့ခေါ်မယ်ရမလားဟင်..."

သေပါပြီ...ကိုကိုဆိုတဲ့ခေါ်သံလေးမှာအရေ ပျော်ပါပြီ......

"ကိုကို...??ကိုကိုမကြိုက်လို့လားဟင်..??အဲ့တာဆိုကျွန်တော်မခေါ်တော့ဘူး..."

"ကြိုက်တယ်..အရမ်းကြိုက်တာမို့လို့ခေါ်ပါနော်..."

"ဟုတ်ကိုကို...ဟီးးး"

ထပ်ပြုံးပြပြန်ပြီ...ဒီကလေးငါ့ကိုအပြုံးနဲ့ လာသတ်နေပါလားကွာ....

"ဒါဆိုကျွန်တော်ပစ္စည်းတွေနေရာချလိုက်အုန်းမယ်.."

"အော်...အင်း..ငါTVသွားကြည့်လိုက်အုန်းမယ်..."

"ဟုတ်ကဲ့ပါ..."

ဂျောင်ကုလည်းထယ်ယောင်းအခန်းထဲမှထွက်လာလိုက်သည်။
နို့မို့ဆိုသူထယ်ယောင်းကိုအသဲယားလို့တစ်ခုခုလုပ်မိလိမ့်မည်။

အား....ငါ့ရဲ့နှလုံးသားကိုထယ်ယောင်းစိုးမိုးသွားပြီထင်ပါရဲ့ကွာ....

ဂျောင်ကုလည်းသူ့အတွေးနဲ့သူTVကြည့်ရင်းပြုံးနေမိတော့သည်။

🍒Tᴀᴇ Tᴀᴇ🍒

"ကဲ...ပြီးပြီ..."

ထယ်ယောင်းလည်းသူ့ဆီမှာပါလာတဲ့အပစ္စည်းအကျီတို့ကိုအခန်းထဲမှာနေရာတိကျထားတာပြီးသွားခဲ့သည်။
သူလဲမောမောနှင့်ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်သည်။

"ဟူးးးးးး"

သူလဲသက်ပြင်းအရှည်ကြီးချပြီးအဖြူရောင်နံရံကိုကြည့်နေချိန်ခုနကသူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသည့်ဂျောင်ကုမျက်နှာကြီးပေါ်လာသည်။

ယောကျားပြီသသောမေးရိုး.....
၀ိုင်းစက်နေသောမျက်လုံးတွေ.....
ခန့်ညားသောခန္တာကိုယ်.....
လက်တွင်ထိုးထားသောတတ်တူးတွေကအစလုံး၀ကြည့်ကောင်းသည်။
ကြည့်ကောင်းရုံတင်မကချောပါချောနေသေးသည်။

🍒Tae Tae🍒حيث تعيش القصص. اكتشف الآن