38. Bölüm (Eski bir hikaye)

12.8K 504 317
                                    

Keyifli okumalar...

°°°

Cam duvardan gelen günışığı uyanmama sebep olmuştu. Esneyerek yataktan kalktım. Odaya göz gezdirdim kısaca. Yataktan kalkıp banyoya girip duş aldım. Banyodan çıktığımda elim başıma gitti. Galiba gerçekten hasta olmuştum.

Banyoya girip ilk yardım çantasını alarak ilaç içtim. Daha fazla ilerlemesini istemiyordum.

Hazırlanıp odadan çıkmak için kapıyı açtığımda Han'la karşılaştım

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Hazırlanıp odadan çıkmak için kapıyı açtığımda Han'la karşılaştım. Han gülümseyerek "Günaydın, Yeis." dedi. Başımı sallayıp ona sen iflah olmazsın bakışları attım.

"Günaydın. Annemler nerede?" diye sordum.

"Aşağıda masada oturmuş ana kraliçelerini bekliyorlar. Sen nasıl oldun? İyi misin?" diye sorduğunda başımı salladım. "İlaç aldım iyiyim."

Elini emin olmak için alnıma koyduğunda gözlerim kapanmıştı. Elini çekip "İyi ateşin yok. İşe gidebilirsin." dediğinde "Senden izin almadım, Han." dedim merdivenlere doğru yürüyerek. Han'ın bir süre hareketsiz durduğunu gördüm. Ben birkaç basamak inmiştim ki, o da hareketsizliğini bozup yanıma geldi.

Merdivenleri inerken "Sana karışmak için söylemedim, o sözleri. Sadece sana değer veriyorum. Beni anlıyorsun değil mi, Yeis?" dediğinde durup ona döndüm. Dünkü konuşmanın sinirini ondan çıkarmamalıydım.

"Özür dilerim, Han. Sadece başım ağrıyor ve keyfim yok. Keyfim olmayınca kırıcı olabiliyorum." dediğimde başını salladı.

Aşağı indiğimizde herkes masada oturmuştu.

"Günaydın." dedim neşeli çıkarmaya çalıştığım sesimle. Han yerini aldığında herkes bir ağızdan 'Günaydın' demişti.

Yaman amca baş köşede yerini almış ben de yanına oturmuştum. Herkes kahvaltısını ederken kapı çaldı. Meyve suyunu içerken dudaklarımdan ayırıp ayağa kalkarak "Ben bakarım. Siz devam edin." dedim.

Üstümü düzelterek kapıya ulaştığımda kapıyı açtım. Gördüğüm kişi şok olmama sebep olmuştu. Bir daha kapı açmalıydım.

Ben ona bakmaya devam ederken sessizliği bozup "Günaydın." dedi.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ECELLE NİŞANLIWhere stories live. Discover now