ECELLE NİŞANLI

34. Bölüm(Özgürsün!)

Keyifli okumalar...

°°°

Amir zorlanarak Barana dönüp "Dediğimi yap, Baran!" diye emretti. Baran hızla başını sallayıp Arya'nın bileğinden tutarak odadan çıkarmaya çalıştı. Baran olacakların korkusundan Arya'nın bileğini öyle bir sıktı ki, Arya'nın dudaklarından acı dolu bir inleme döküldü. Amir hızla "Baran!" diye bağırdığında Baran sanki elektrik çarpmış gibi Arya'nın bileğini bıraktı.

Arya hızla Amirin yanına ilerlediğinde Efgan onu kendi yanına çekti. Amir birkaç adım attığında Efgan silahıyla onu durdurdu.

Efgan "Söylediklerimi duymadın herhalde, Amir? Sen bu gün sevdiğim dediğin kadının önünde can vereceksin." Aryaya dönüp "Onun da bundan zevk alacağına inanıyorum." dedi. Arya kaşlarını çatarak Efgana baktığında onun böyle bir şeyden zevk alacağını düşünmesi, Arya'yı sinirlendirmişti.

Amirin çıldırmasına ramak kalmıştı ki, sinirle "Bırak lan karımı!" diye gürledi bir adım daha atarak.

Efgan silahını hazır ola getirdiğinde "Karım dediğin kadını bırakmayı, sen neden düşünmüyorsun?!" dedi.

Arya hızla atan kalbine elini koyup bayılmamak için direniyordu. Terleyen ellerini kalbinden çekip pantolonuna sürdüğünde Efgan "Günahlarının bedelini ödeme zamanı geldi, Amir Ateş! Bu gün, bu akşam, bu isim sadece mezarlıkta var olacak!" dediğinde tetiği çekmek için hazırlanıyordu ki, Arya Efgan'nın ellerinin arasından bileğini çıkarıp kendini Amirin önüne siper etti.

Efgan Arya'nın Amirin önüne siper olduğunu gördüğünde kaşlarını çattı. Amir ve Baran da buna şaşırırken Arya konuşmaya başladı.

"İsmin Kaya mı, Efgan mı beni ilgilendirmez. Senin iyi bir insan olduğunu biliyorum. Ama 'doğru değil' dediğin şeyi senin yapman doğru mu, Kaya? Annen Amir yüzünden ölmedi. Babanın yanında olmamasının günahkarı da Amir değil. Baban bir kadını aldattı. Bunun ne kadar gurur kırıcı bir şey olduğunu biliyor musun? Anlıyorum hepsini annen için yapıyorsun ama sen o kadın annen diye yanında durmalı değilsin. Sen haklı bir kadının yanında durmalısın. Annenin evli bir adamla birlikte olması doğru değildi. Bunu anlıyorsun değil mi, Kaya? Bu karaktersizlik! Amirin annesine bak. O kadın bir gecede aldatıldığnı öğrendi, çocuğunu kaybetti. Ama güçlü bir kadın gibi ayakta durup çocuğunu büyüttü. Annene olan sevgini anlıyorum, ama burada bir suçlu arıyorsan, tek suçlu babam dediğin o adam." dedi tek nefeste. O sırada Amir karısının saçından bir tutam alarak havaya kaldırmış kokluyordu. Bu kadının, küçük bedeniyle onu koruması hoşuna gitmişti. Karnına giren ağrıyla yüzünü buruşturdu. Çok kan kaybetmişti, ama bu adamı öldürmeden yıkılmamalıydı.

Efgan sinirle gülerek "Sana bu kadar iğrenç şeyleri yaşatan adamı bana mı koruyorsun, Arya?" diye sorduğunda "Ben kimseyi korumuyorum!" dedi.

"Sadece senin yanlış bir şey yapmanı engelliyorum. Amiri öldürdüğünde eline ne geçecek, Kaya. Kendine gel. Uzun süredir seni tanıyorum. Sen böyle bir adam değilsin. Yanlış düşüncelerin, doğru düşüncelerini ezmesine izin verme!" dedi onu ikna etmeyi umut ederek.

Efgan Arya'nın gözlerine bakmayı devam ettirirken silahını yavaşça aşağı indirmeye başladı. O sırada Amir belindeki diğer silahı çıkarıp Efgan'nın kalbine hedef alarak bir kez sıktı. Arya kulaklarını kapatıp çığlık attığında, Amir Efganın yaralı bacaklarına sıktı. Efgan Aryaya bakarak yere çöktüğünde dudaklarını bir şey söylemek için aralayamadan bedeni yerle buluştu.

Tavana bakan gözleri yavaşça kapandığında, Arya gözlerini açtı. Efganın yere düşmüş bedenini gördüğünde yerde gördüğü kanla gözleri kocaman açılmıştı.