ECELLE NİŞANLI

18. Bölüm (Duş)

Keyifli okumalar...

°°°

Başımın ve kasıklarımın ağrısıyla gözlerimi zor da olsa açtım. Bilinçsiz şekilde uyanırken aniden aklıma dün olanlar geldi.

Amir, dudakları, izleri, bedenimin onun bedeniyle birleşmesi...

Düşündüklerim gözlerimin yine dolmasına sebeb olurken, çıplak bedenimi örtüye sıkıca sarıp, bacaklarımı karnıma çektim. Aniden Amirin beni kandırmasını hatırladım.

İlk gün. Beni evine kapattığı ilk gün benimle birlikte olduğunu söylemişti. Ama yalandı. Bu da diğer şeyler gibi yalandı. Ben dün gece onunla birlikte olmuştum. Onunla geçirdiğim günlerde kendimi kirlenmiş hissederken temizdim. Ama şuan. Şuan hiç olmadığım kadar kirlenmiştim.

Amir'in yatakta olmaması beni biraz da olsun mutlu ederken yatakata doğruldum. Doğrulamamla kasıklarımda hissettiğim acı dayanılmazdı. Yüzümü buruşturup ayağa kalktım. Yerde gördüğüm gömlekle gözümden bir damla yaş aktı. Ve bir tane daha. Ve yine...

Onunla birlikte olduğum süre de akmaya devam edecekti.

Yerdeki gömleği almak için eğildiğimde acıdan "Ahh..." diye inledim. Yüzümü buruşturup gömleği hızlıca aldım. Üstüme giyince aylar öncesini hatırladım. Acı bir şekilde tebessüm edip ayağa kalktım. Temizlenmem lazımdı.

Ayağa kalkmamla dün yaşadıklarımız gözlerimin önüne serildi. Dün kendini kaybetmişti. Biraz daha devam etseydi, mezarın altında rahatça uyuyor olurdum. Tecavüz sonrası ölen bir kadın olacaktım.

Başımı hızla iki yana sallayıp düşüncelerimin yok olmasını sağladım.

Her adım attığımda gözlerim doluyor, zihnim o görüntülerle doluyordu. Nefes alamıyordum. Onun bana tecavüz ettiğini bile söyleyemiyordum artık. Çünkü bu söz ondan çok benim canımı daha çok yakıyordu.

Ondan nefret ediyordum ya. Artık ondan nefret edemeyecek kadar duygusuzdum. Ona karşı iyi, kötü hiç bir duygu beslemiyordum. O benim hiçbir şeyimi haketmiyordu.

•••

Amir'den...

Saatler geçmiş benim karım güzelliğinden hiçbir şey kaybetmemiş öylece uyuyordu. Bir kadın bu kadar güzel olabilir miydi? Bir kadının dışı kadar içi de bu kadar güzel, temiz olabilir miydi?

Ola bilirmiş...

Benim karım çok güzel bir kadındı. Komik olan şu ki, onun bu güzelliğinden haberi yoktu. Olsaydı benim üzerimde bunu kullanırdı. Ya da gördüğüm tüm kadınlardan daha gururlu olması dişiliğini kullanmayı engelliyordu.

Yüzümde acı bir tebessüm oluşurken uyanmamasına dikkat ederek elimi yanağına koydum. Onu sevdiğim için ondan özür dilemek istedim. Neden bu acıyı, bu kalbin sevgisini o çekiyordu ki? Neden bu kalp onun için atıyor, ama onu üzüyordu?

Kendimi o kadar düzeltmeye çalışıyordum ki, ama olmuyordu. Yılların Amir Ateş'i değişmiyordu.

Kendimi kaybedip ona zarar vermiştim. Onunla yaşadığım o hissler o kadar güzeldi ki, sanki ona hiç doymuyordum. Eğer Arya'nın baygın bakan gözleriyle karşılaşmamış olsaydım neler olacağını düşünmek bile istemezdim.

Aylardır hiçbir kadınla birlikte olmamıştım. Bu benim yaşımda bir adam için oldukça zor bir durumdu. Ve aylar sonra ilk kez sevdiğim kadınla yaşadığım birliktelik benim için tarif edilemez hisslerdi. Ama şu kafamı sikeyim ki, Aryanın ilki olduğunu unutmuştum, ona fazla yüklenmiştim. Bu elimde olan bir şey değildi. Sanki onu öpünce, koklayınca, dokununca yetmiyordu. Saatlerce onu sarıp sarmalamak istiyordum, ve bundan asla sıkılmazdım.