GL Fiction ( OC ) By ( Pone )
တီခ်ယ္က ဆည္းလည္းေလး
အပုိင္း၂၇
တုိက္ခတ္လာတဲ့ ေလေေအးေအးၾကားထဲမွာ ထုိင္ေနတဲ့ မိမိဟာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္႐ွိၿပီလဲမသိပါ။ ခေရပင္ေအာက္က သစ္သားခုံအေသးေလးေပၚမွာ ထုိင္လ်က္ အေဝးကုိသာေငးေနမိပါသည္။ ႐ွည္လ်ားတဲ့ဆံႏြယ္နက္နက္ေတြကုိေတာ့ ကပုိက႐ုိစည္းေႏွာင္ထားသည္။ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းျမန္မာခ်ည္ဝမ္းဆက္တစ္စုံကုိသာ ဝတ္ဆင္ထားေပမဲ့ ထုိဝမ္းဆက္သည္လည္း သူမခနၶာကုိယ္ေပၚတြင္ ႏြဲ႔ေႏွာင္ၿပီးလွပစြာေနရာယူထားသည္။ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ ႏွာတံတုိ႔သည္ အေအးဓာတ္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ရဲေနသည္။ မ်က္စံနက္နက္ေတြကုိေတာ့ ေဘးကေနၾကည့္ရင္ေတာင္ လြမ္းစရာလုိ႔ေျပာႏုိင္ေလာက္တဲ့အထိပင္။ ထုိသူကတျခားသူမဟုတ္ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ အဂၤလိပ္ေမဂ်ာကဆရာမေလး ေဒၚျမဝတ္ရည္ေမသာ။
"ဆရာမေလး"
အသံလာရာဆီသုိ႔ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ သူမ ေဘးနားကေန ကပ္ထုိင္လ်က္ ေခၚလာတဲ့ ေက်ာင္းသူငယ္ငယ္ေလး စံပယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိမ်ား အေတြးလြန္ေနလုိ႔ စံပယ္လာထုိင္တာေတာင္ မသိရတာမ်ဴိးလဲ။
"ေျပာေလ သမီးရဲ႕"
ျမ ေမးေတာ့ ထုိကေလးမေလးက ရယ္ေနျပန္သည္။ ထုိ၇တန္းေက်ာင္းသူေကာင္မေလးသည္ ျမရဲ႕ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္။
"အေမက ထမင္းစားမယ္တဲ့"
''ဟုတ္သလား "
ျမ ေျပာသည္ကုိ ေခါင္းအသာၿငိမ့္ျပသည့္ ထုိကေလးမေလးကုိ အသဲယားစြာျဖင့္ သူမရဲ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကုိ ဆြဲလိမ္မိလုိက္သည္။ အေတြးထဲမွာ ယုယက ျပန္ေပၚလာျပန္သည္။ ယုယရဲ႕ ပါးျပင္ကုိေတာ့ ျမ လြမ္းမိသား။
ယုယ ႏုိင္ငံျခားထြက္သြားထဲက သူမကုိယ္တုိင္ တကၠသိုလ္ကေနထြက္ကာ ခုလုိေတာရြာက စာသင္ေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္းတြင္သာ ေအးေအးေဆးေဆး အလုပ္ဝင္ခဲ့သည္ေလ။ လူကသာ ဒီေတာရြာေလးမွာ႐ွိတာပါ။ စိတ္ကေတာ့ ယုယဆီမွာသာ။
"ဆရာမ ေနာက္မွစားလုိက္မယ္လုိ႔ေျပာလုိက္ေနာ္ သမီးတုိ႔ျပန္ခ်င္တယ္ဆုိလည္း ျပန္ၾကေနာ္ ဆရာမကုိစိတ္မပူနဲ႔ဟုတ္ၿပီလား"
YOU ARE READING
တီခ်ယ္က ဆည်းလည်းလေး
Action'' တီခ်ယ္သိလား တီချယ်အသံကသမီးအတွက်တော့ဆည်းလည်းလေးလိုပဲ ကြားလိုက်တာနဲ့ပြေးတွေ့လိုက်ချင်တာမျိူး'' 💫🍂ယုယအောင် ''သမီးကေလ တကယ့်ကိုသစ်ရွက်လေး လေထဲမှာလွှင့်နေပြီးခြောက်လို့ကြွေကျကုန်တာမျိူး.'' 💫 🍂 မြဝ...
