GL Fiction ( OC ) By ( Pone )
တီခ်ယ္က ဆည္းလည္းေလး
အပုိင္း ၁၄
"ဟယ္လုိ တီခ်ယ္"
ဖုန္းကုိနား နားကပ္ကာ ျပတင္းတံခါးနားမွာ ရပ္ေနသည့္ ယုယ။
"စာက်က္ေနတယ္ထင္ေနတာ အေႏွာက္ယွက္မျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ ခုမွေခၚလုိက္တာေလ"
တစ္ဖက္က ထြက္လာတဲ့ အသံေၾကာင့္ ယုယ သြားမ်ားေပၚသည္အထိ ျပံဳးလုိက္မိျပန္သည္။
"အေႏွာက္ယွက္မျဖစ္ပါဖူး။ သမီးလည္းစာက်က္ၿပီး နားေနတာေလ။ ညေလာက္မွ စာက်က္ျဖစ္ေတာ့မယ္"
တစ္ဖက္ကအသံေလးသည္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ယုယ ျပတင္းတံခါးမွတစ္ဆင့္ အျပင္ကုိ ေငးၾကည့္လုိက္ေတာ့ သစ္ပင္မ်ားသာ ျမင္ရသည္။ ေလထဲမွာ ယိမ္းႏြဲ႔ေနတဲ့ အပင္ေတြ။ လွသည္။ သဘာဝတရားႀကီးက အန္မတန္လွပါသည္။
"စာၾကဳိးစားေနာ္ တီခ်ယ္က အသံေလးၾကားခ်င္လုိ႔ ဖုန္းေခၚလုိက္တာပါ။ အေထြအထူးရယ္လုိ႔ မ႐ွိဖူး။ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ။ မဟုတ္ေတာင္ တီခ်ယ့္ဆီ ဖုန္းေခၚေတာ့မလုိေလ"
ရယ္က်ဲက်ဲေျပာလာတဲ့ ယုယ စကားကုိ တီခ်ယ္က ျပံဳးေနဦးမည္ဆုိတာ သူမ သိပါသည္။
"ကဲ တီခ်ယ္ဖုန္းခ်ေတာ့မယ္ကြယ္ ေရခ်ဴိးခ်င္လာၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ "
ထုိ႔သုိ႔သာ ေျပာၿပီး ယုယ လက္ထဲကဖုန္းကုိ စားပြဲေပၚျပန္တင္လုိက္သည္။ တီခ်ယ္ကေတာ့ ဖုန္းခ်သြားေခ်ၿပီ။ အခ်ိန္ပင္ ညေနအေတာ္ေစာင္းလာသည္မုိ႔ မမကုိ ႏုိးရန္ျပင္ရသည္။ ညေနဖက္အိပ္မ်ားရင္ မမ ဖ်ားသြားႏုို္င္သည္ေလ။
ယုယတုိ႔ မိသားစုလည္း ေရမ်ဴိးခ်ဴိးၿပီးတာမုိ႔ ညစာအတူတူစားၾကရန္ ျပင္ၾကရသည္။ ယုယတုိ႔ရဲ႕ အက်င့္က ထမင္းစားရင္ မိသားစု စုံစုံလင္လင္မွ စားၾကသည္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ တစ္ေယာက္က်န္ေနေသးလည္း အဲ့တစ္ေယာက္ကုိ ေစာင့္ၾကပါသည္။
စားပြဲေပၚက ဟင္းမ်ားသည္စုံပါသည္။ မနက္ကခ်က္ထားတဲ့ ငါးဖယ္ကေတာ့ က်န္ေသးသည္။ ၾကက္သားမြေၾကာ္ တစ္ခြက္လည္းပါသည္။ အခ်ည္ရည္ဟင္း တစ္ခြက္နဲ႔တင္ ျပည့္စုံေနေလၿပီ။ ေဖေဖတုိ႔အား လုိ္က္ကာ ဦးခ်လုိက္ၿပီးမွ ယုယ ပန္းကန္ထဲသုိ႔ ဟင္းမ်ားခပ္ထည့္ပါသည္။ ေမေမကေတာ့ ခ်ည္ဟင္းကုိ ဇြန္းျဖင့္ ခပ္ကာ ေသာက္ၾကည့္ေနသည္။ ေဖေဖကေတာ့ ထမင္းကုိ င႐ုတ္သီးမူန္႔နဲ႔ ခ်ည္ဟင္းနဲ့ ႏွယ္ေနျပန္သည္။ မမကုိၾကည့္ေတာ့ အရြက္ေၾကာ္မ်ားကုိသာ စားေနေလသည္။ မမကအသီးအရြက္ ၾကဳိက္သည္မုိ႔ ေမေမက မမအတြက္ အစိမ္းေၾကာ္ ေၾကာ္ေပးထားေလသည္။ ေျပာရရင္ ယုယတုိ႔ ညီအမႏွစ္ေယာက္လုံးက အသီးအရြက္ေတြၾကဳိက္ၾကသည္။
YOU ARE READING
တီခ်ယ္က ဆည်းလည်းလေး
Action'' တီခ်ယ္သိလား တီချယ်အသံကသမီးအတွက်တော့ဆည်းလည်းလေးလိုပဲ ကြားလိုက်တာနဲ့ပြေးတွေ့လိုက်ချင်တာမျိူး'' 💫🍂ယုယအောင် ''သမီးကေလ တကယ့်ကိုသစ်ရွက်လေး လေထဲမှာလွှင့်နေပြီးခြောက်လို့ကြွေကျကုန်တာမျိူး.'' 💫 🍂 မြဝ...
