Chapter Twelve

461 26 0
                                    

Happy New Year to all my readers!!


Thank you for being my little comfort in times of heaviness. Thank you for the piece of peace you gave, and I hope my stories somewhat gave you a piece of peace as well. Thank you for being my hope in the midst of despair, when i could no longer find any reasons to write thank you for encouraging me. My 2021 was full of sadness, disappointments, heartbreaks, breakdowns, I can't even say this is a good year but I don't want to disregard the blessings God gave to me, and you are one of my blessings. Thank you 1.5k followers! hahaha! Thank you for lifting some of my lowest days into a little higher. Thank you for the kind words and appreciation. I appreciate you all!

May we all have a prosperous new year, new beginnings, new opportunities, and new hope! Continue to fight even when you could no longer walk. 

Sana madagdagan pa kayo na mga readers ko. Haha. Salamat! <3


________________________________________________________________________________

Chapter 12


"Nandito raw si Yuno nung prom?" Thalia asked me. Magsasalita pa lang sana ako pero nagsalita na siya ulit. "At magkasama raw kayo?"


"Ah, eh, oo."


"Owww! See? Tama ako Thalia!" excited na palakpak ni Debbie. My brows furrowed and looked at her. Tama ang alin? "Tama ako na may something sa kanila ni Kuya Yuno!" that made me shock. I opt to not say anything, but my eyes widened in an instant. Hindi naman sa tinatago ko at ayaw na may makaalam. Basically, wala pa naman talaga kami eh. Hindi rin naman siya nanliligaw pa. Though he already cleared things between us and promised he will court me once I turned 18, that doesn't mean na ipagsasabi ko na.


"Totoo?" si Thalia.


Umiling ako.


"Eh, anong ginagawa niya rito nung gabing iyon? At bakit kayo magkasama?" tingin ko hindi talaga nila ako titigilan hangga't wala akong inaamin. Kahit labag sa kalooban ko, sinabi ko kung ano ang tunay na estado namin.


"Ahhh! Sabi na, eh! Landi mo!" Angela is laughing while slapping my arm.


"Shhh! Ano ba? Wala pa nga, eh," I pouted my lips.


"Dalian mong mag-eighteen para ligawan ka na niya!" Now, it was Debbie who spoke. Nahihiya akong umiling. Hindi ako sanay na inaasar nila ako. Oo noon sa mga exes ko inaasar nila ako pero iba ngayon kay Yuno eh. Ewan ko ba.


I looked at Thalia. Kanina pa siya tahimik. Nang makita niyang nakatingin ako sa kanya, ngumiti siya sa akin.


"Sorry... h-hindi ko sinabi kasi... uhh... wala pa naman eh," mahina kong sabi sa kaya. I feel like I owe her an explanation for this one. She is my bestfriend pero wala siyang kaalam-alam.


"How 'bout your parents, Zi? Hindi ba sila magagalit?" she worriedly asked. I knew it. Alam ni Thalia kung ano ang bumabagabag sa akin. Kagaya ko, alam kong nagaalala din siya.


I lowered my head too. I don't know. Kung pati ito hahadlangan nila, I would really be broken, and hurt.

Fate and Plans (Engineering Student #6)Where stories live. Discover now