Gölgeleri Tüketmek - Harry Potter/Tom Riddle

Bölüm 7, Kısım 1

  Beraber yürürlerken Claire, Hadrian’ın koluna girdi. Raina bir kez daha kinci bir neşeyle Hadrian’ın dersteki başarısızlıklarını anlatmaya başladığında, Claire’in yanakları gülmekten kıpkırmızı kesilmişti. Normalden daha hoşgörülü davranarak kızların onunla dalga geçmesine izin verdi. Çünkü bu Claire’i mutlu ediyordu ve şu an onun istediği tek şey de buydu.

  Hadrian, ona Jacob’la olan ilişkisini söylemediği için affedildiğini biliyordu, ama bir yandan bu durumun Claire’in hala canını sıktığının da farkındaydı. Kızın kıskandığını değil - sadece durumun geneli hakkında ufak bir hayal kırıklığı yaşadığını düşünüyordu.

  Bu yüzden sabah kahvaltısına gitmek için arabadan ayrılmadan önce Claire’i beklemiş, iyi bir ruh halinde olduğundan emin olmak için her şeyi yapmıştı.

  Raina’nın da yanlarında olması onun işine gelmişti. Arkadaş olmayabilirlerdi, ama Claire’le ortak bir bağlantıları vardı ve ikisi de onun tekrardan kendini iyi hissetmesini istiyordu. Bu da şimdilik, arkadaşlarının iyiliği için birbirlerine tahammül edecekleri anlamına geliyordu.

  “Sadece üç kez başarısız oldum,” dedi Hadrian gözlerini devirerek. “Hatırlarsanız, o halimle bile sınıfın çoğundan daha başarılıydım.” Raina’nın olduğu tarafa imalı bir bakış attığında, kızın yanaklarının pembeleşmesine sebep olmuştu. Raina’nın kaktüsü patlamamış olsa da, bitkiye zarar vermeden suyunu doğru bir şekilde çekebilmesi epey zamanını almıştı.

  Raina yaşadığı utançtan çabucak toparlanarak ona kışkırtıcı bir sırıtma yolladı. “Beni eğlendiren asıl şey 'senin' başarısızlığa uğradığın gerçeği. Muhteşem Hadrian Evans – basit bir kaktüs tarafından yenilgiye uğratıldı. Tüm bunların ne kadar hızlı yayılabileceğinin farkındasın değil mi?”

  “Şimdi Raina, bu Hadrian’ın hatası değildi.” Claire gülümseyerek konuştu. “Derste öğrendiğimiz oldukça zor bir prosedürdü. Birisi güçlü bir zehirle zehirlenmediği ve uygulanacak başka bir yöntem kalmadığı sürece bu prosedürün kullanılması önerilmez. Hatta yanımızda bu süreci gözlemleyecek başka biri yoksa kullanmamamız gerekir. O kadar tehlikeli bir durum.”

  Claire gülerek Hadrian’a baktı ve kolunu hafifçe sıktı. “Büyüyü dengelemek için en az dört şifacıya daha ihtiyaç var. Herhangi birinizin bunu tek başına yapmayı başarmış olması bile etkileyici bir şey.”

  Hadrian güldü. “Öyle demene rağmen, büyüyü ilk denemende tamamladın Claire.”

  Diğeri onun gelişigüzel övgüsü karşısında kıpkırmızı olmuştu. “Bir kaktüs ve insan vücudu arasında belirgin bir farklılık olduğunu unutuyorsunuz. Gerçek bir hasta söz konusu olsaydı, bu kadar kolay bir şekilde başarabileceğimden tam emin olamazdım. Her şeyin – hastanın kalp atışı, nefes alışverişi, vücudunda mevcut olan yaralar - göz önünde bulundurulması gerekir. Zehrin özelliklerini, ne kadar hızlı etki ettiğini bilmek gerektiğinden bahsetmiyorum bile.” Kafasını iki yana sallayarak konuşmaya devam etti. “Hayır, canlı bir insan üzerinde bu işlemi gerçekleştiriyor olsaydık muhtemelen bazı dokulara hasar vermiş olurdum.”

  Hadrian sessiz bir hayretle kızı izledi. Eğer Claire kariyerine sağlık yönünde devam etmeye karar verirse, bir gün olağanüstü bir şifacı olacağından hiç şüphesi yoktu. İnsan vücudunu ve tedavi yöntemlerini doğuştan gelen anlama kabiliyeti tam anlamıyla eşsizdi. İyileştirme büyüleri üzerindeki ustalığı Hadrian’ın düellodaki yetkinliğiyle başa baş yarışırdı.

  Claire’in Sağlık Çalışmaları dersinde onun önünde olmasından rahatsız hissetmemesinin sebeplerinden birisi de buydu. Kız bütün övgüleri hak ediyordu.