The God's Last Servant

Chapter 16: Can't escape

***

HINGAL na hingal si Jossa nang makarating sa napakataas at napakatulis na gate. Her hands were trembling while she was holding the scissor, trying to open the goddamn padlock!

Panay and lingon niya sa likuran para malaman kung nakasunod ba sa kaniya si Fr. Marius, kung totoo talaga na sugo ito ng evil spirit, Dapat nakasunod ito sa kaniya na lumulutang sa ere. But he didn't! So it was clear that it was all an illusion. Baka gawa-gawa lang ng lahat iyon para takutin sila at sumunod sa kagustuhan ng mga ito. Mga baliw nga talaga ang lahat dito!

Jossa was still trying to insert the hand-end of the scissor inside the padlock when she felt that someone was staring at her! Damn! Ayon na naman ang feeling, napakainit sa batok niya. Nagtaasan na naman ang balahibo niya, but she ignore it. Baka ilusyon niya na naman iyon, kailangan niyang unahin ang pagbukas ng padlock. Malaki iyon kaya kasya ang dulo ng matulis na guntis sa loob. Pinaikot-ikot niya iyon hanggang sa makarinig ng 'click.'

Sa wakas!

Jossa was about to push the other gate when someone grabbed her arms and pulled her away. No! It can not be!

Nilingon niya ang humila sa kaniya at ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makita si Exodus. Nasa unahan na sina Fr. Marius at Sister Eva na tila hinihintay sila na makarating sa pwesto ng mga ito.

"Let me go! I want to get out of here, Exodus! Hindi mo ba naiintindihan iyon?! Kung gusto niyong magpakabaliw rito, pwes ako, hindi!" sigaw ni Jossa kay Exodus habang nagpupumiglas, umaasa na makawala mula sa mahigpit nitong pagkakahawak.

Hindi niya alam kung paano si Exodus nakarating hanggang doon. He is supposed to be in the chapel, doing nonsense things! How come na nahabol pa siya nito kung nakaalis na silang dalawa ni Genesis kanina? Paano ito nakarating agad?

But Jossa was wasting her strength. Walang laban ang lakas niya sa lakas ni Exodus. Pinapagod niya lang ang sarili. Nanggigigil siya rito. "I hate you, Exodus! I hate you for this!"

Akala niya magiging kaibigan niya na si Exodus. Akala niya wala lang dito kanina ang pagdududa sa mga mata. But she was wrong. Exodus knew. Maybe he is waiting here to catch her while Fr. Marius tries to stop her from running away. Pero hindi naman natuloy ang plano niya dahil sa pisteng si Exodus na ito!

"You can't escape, Lady Jossa. You are bound to be here. Whether you like it or not,"  Exodus said, emotionless.

Noon, gustong-gusto niya na wala itong emosyon na pinapakita sa kaniya sa tuwing nag-uusap sila. Pero, mukhang maiinis na si Jossa sa mga oras na ito. He is annoying! And she want him to punch his face!

Pinagsisipa niya si Exodus pero sinasalag lang nito 'yon. Kahit anong gawin niya ay walang oobra. Iisa lang ang pumasok sa isip ni Jossa, at alam niya na masasaktan ito.

Jossa holds his arm and bite it hard. She heard how Exodus shouted in pain and the reason why he let go of her arm. Ngiting-ngiti siya habang tumatakbo na naman papalayo sa kanila at patungo sa gate ng Divinity Church. Palabras na sana siya ng gate nang humarang sa kaniya si Genesis. Nanlalaki ang mga mata ni Jossa habang nakatitig dito.

She read the emotion in his eyes. He pitied her, but she don't need it right now. She need to escape first. "Please, let me escape, Genesis. You want to befriend me. Ito, ito na lang ang hinihingi ko. I will let you prove to me that you are serious about befriending me." She asked him while pleading.

But it seems that Genesis had already his decision at that time. "Pasensya ka na, Jossa. Pero kailangan kong gawin ito para iligtas ka. Hindi ka pwedeng tumakas, maraming magbabayad. Maraming mamamatay. Tama si Exodus, kailangan ka rito at sa Divinity College. Hindi ka nila pakakawalan."