Chapter 7: Exodus

127 7 3
                                    

Dedicated to Abcseide, thank you for reading! ❤️

***

"BILISAN niyo! Huwag kayong ma-ingay. Baka marinig nila tayo." 

"Ano ba ang ginagawa nila? Bakit nila gustong patayin ang anak natin?"

"Hindi ko alam, Simon! Basta bilisan natin!"

Napapiga si Jossa sa kaniyang ulo nang marinig ang mga boses na iyon sa isipan. May mga malabo na imahe pero hindi niya makita halos. Parang isang alaala na gustong bumalik. Naramdaman niya ang tapik sa kaniyang balikat kaya unti siyang napadilat. 

Her vision is blurry. She saw a guy in front of her trying to calm her down. Siguro nanaginip siya nang masama kaya ganoon. Hindi pa niya halos makilala ang lalaki, napapikit-pikit pa siya habang inaalala kung ano ang nangyari. Pero wala siyang matandaan. Nang medyo maayos na ang pakiramdam, inaninag niya ang lalaki sa kaniyang harapan. 

He is looking at her intently. His two hands are inside the pockets of his pants. His shirt is fitted, kaya naman, bakat na bakat ang maskulado niting dibdib. But she ignored it. Jossa doesn't know him. Tumaas ang kilay niya saka inilibot ang paningin sa paligid. Pagkatapos, ibinalik niya sa lalaki niya ang paniingin. "Who are you?"

"Exodus." Maikli nitong sagot na para bang wala lang dito ang tanong niya. "You remember everything?"

Nagsalubong ang kilay ni Jossa. May kailangan ba siyang alalahanin? "Wala. Anong nangyari? Nasaan ako? Saka kilala ba kita?"

She saw how his lips rised in amusement—this guy. 

"You collapsed. I don't know where your room is. So that, I got you here. And you don't know me, but I know you."

Napataas pang muli ang kilay ni Jossa. "I need to go. Thanks for the help."

Pero bago pa siya makatayo mula sa kama na hinihigaan, agad siya niting pinigilan, sa pamamagitan ng paghawak sa kaniyang braso. Hindi namalayan ni Jossa na nasa tabi na niya pala ito. Who is this guy? Nanlaki ang mga mata niya nang pumatong ito sa kaniya. At hinila ang kumot para ipangtabon sa katawan nilang dalawa.

"Don't move. . . or else, the nuns will see you," he whispered in her face. 

Amoy na amoy ni Jossa ang pabango nito na mukhang Axe. Nanunuot iyon sa ilong niya. Ang lakas makalalaki ng pabango ng lalaki. Napapikit na lamang siya nang marinig niya ang pagbukas ng pinto. Seriously? The nuns are checking up if yhey are in their room? Nanlaki ang mga mata niya nang maalala na wala siya sa kaniyang room. 

Nang magsarado ang pinto, agad niyang tinulak si Exodus na ikinagulat nito. "I need to go back to my room. Baka mahuli ako na wala roon! Shit!" bulong na gigil niya sa rito, dahil baka nasa labas pa ang mga madre at marinig ang boses niya. 

"Cursing is forbidden," he reminded.

Dinilatan niya lang ito ng mata. As if I care about the rules of DC. I do what I want. I. Need. To. Go. Back. In. My. Room."

Mukha naman iting nahimasmasan at napatango na parang wala sa sarili. Exodus jumped off of the bed, and she followed. Gusto niya itong sungitan at malditahan sa mga oras na iyon, but she couldn't! She need his help, and she want to know if what's the reason for those nuns checking them at that late night.

The God's Last ServantWhere stories live. Discover now