The God's Last Servant

Chapter 3: Haters

HALOS magda-dalawang linggo na yata si Jossa sa Divinity College. Ilang beses niya na ring pilit na makipagkaibigan sa mga kaklase, pero talagang pinapakita ng mga ito sa kaniya na hindi nila talaga siya gusto. 

That is why she wonders if she has done anything wrong with them, and why she deserves that hate and cool treatment from them? Dalawang linggo na niyang pilit na iniisip at tinatandaan kung saan siya ng mga ito nakita, o baka nga nakasalubong na niya sila sa labas at hindi niya pinansin. Pero hindi naman! Ngayon niya lang sila nakilalang lahat! 

They were looking at her with disgust and hate. Jossa admits she had a bad attitude when they treated her badly too, but she is a good person if they treat her well. Pero mukhang imposible rin yata na mangyari iyon. Wala talaga siyang makausap na matino, kahit group activity sa bawat subjects nila, wala lang talaga siyang maasahan kundi siya mag-isa! At ang kinaiinisan niya sa part na iyon, hinahayaan lang ng mga proofs nila ang ugaling pinapakita ng mga kaklase. Something's going on, may mali talaga sa school na ito. Idagdag pa kung bakit baliktad nag cross kung magdasal si Sister Eva. 

Simula nang makita ni Jossa 'yon, hindi ko na talaga sinubukang lumabas ng aking kwarto para makasilip man lang sana sa labas. Baka mamaya, hindi lang iyon ang makita niya at ang dahilan kung bakit magsitindigan ang mga balahibo sa buo niyang katawan. Imagine, sa mga paranormal activities o movies niya lang iyon nakikita. 

Hindi naman inaasahan ni Jossa na makikita niya talaga ng harapan. Hindi na siya nag-ingay tungkol doon, baka mamaya ikwento pa niya sa mga kaklase, sabihin pa ng mga ito na gumagawa siyang siya ng kwento. At wala rin naman akong pakialam sa kung ano ang trip ni Sister Eva. Ang mahalaga, wala itong ginagawa sa kaniyang masama. Mabait naman si Sister Eva na makitungo sa kaniya, iyon ang importante. Kakalimutan niya na lang ang nakita.

Kapag magtagal pa talaga siya sa Divinity College, hindi niya maipapangako kung makayanan niya ang trato ng mga kasama. Kapag hindi talaga si Jossa makatimpi, kokomprontahin na niya ang mga ito, sa kung ano ang ikinagagalit nila. 

Nagdo-doodle na naman siya sa likuran ng kaniyang notebook. Hindi na naman siya nakikinig sa prof nila na nakakaantok kung magpaliwanag sa harap. Ginawa sana nito kahit papaano na masigla ang boses, para naman ganahan siya sa pakikinig. Kaya nagtataka talaga si Jossa kung bakit ang attentive ang mga kaklase nita sa isang oras. Hindi man lang ang mga ito inantok. 

Nang lumabas na ang prof nila, break time na kaya nauna na itong lumabas. Sila naman, naiwan sa loob para magligpit ng mga gamit. Bago pa makalabas ang mga kaklase ni Jossa, agad siyang pumunta sa harapan. 

"Wait! Don't leave! I have to ask something with you guys." Inayos niya ang kaniyang tindig, at tumikhim para matanggal ang bara sa kaniyang lalamunan. 

Hindi ang mga ito nagsalita at hinintay siya habang nakataas ang mga kilay. Ramdam ni Jossa na talagang hate siya ng mga ito. But she can endure it, wala namang bago sa mga ito, sa kung paano siya nagising mula sa coma. She is more used to being in her room than being with others in public places. 

"Wala ka bang sasabihin? We have to go, nababawan ang oras namin sa break time dahil sa paghihintay sa kung ano ang sasabihin mo,” untag sa kaniya ni Erika. Ito talaga ang may lakas ng loob na kalabanin siya. 

Sunud-sunuran pa ang mga kaklase nila rito. Palibhasa kasi, homeroom class president, kaya parang mga tuta ang kaklase niya kung sunud-sunura dito. Nakita ni Jossa na ang lahat sa loob ng dalawang linggo na kasama niya ang mga ito. Sabi pa nga niya, ang nakatago sa mga inosenteng mukha ay ang masama namang budhi.