VÂYE

|Özel Bölüm

*

!!! 1 milyon okunmanın hediyesi... 🌸

*

"Gönlü güzel insanların gönlünde olmak güzeldir." - Mevlana

*

Yatağında uyuyan oğlumun alnına küçük bir öpücük bırakıp odasından çıktığımda lavaboda tıraş olan Yağız'ı görüp yanına gittim.

Yağız elindeki tıraş makinesiyle aynaya bakarak sakalını keserken arkasından sarılıp yanağımı sırtına yasladım.

"Uyanmamış mı hala?"

"Uyuyor. Bütün gece uyumadı zaten, öğlene kadar uyanmaz." diye mırıldandım gözlerim kapalıyken.

"Sen de dinlen istersen biraz."

"Ayça'nın yanına geçmem lazım. Teyzemler gelecek ya, yardım lazımdır belki." dedim ve bir adım geri çekildim. "Sen Semih'i kontrol edersin arada."

Yağız yüzünü yıkayıp havluyla kuruladıktan sonra bana döndü.

"Yorma kendini."

"Merak etme sen." deyip Yağız'ın yanağından öptüm.

Yatak odasına geçip üzerimi değiştirdikten sonra şalımı bağlayıp anahtarımla telefonumu aldım ve evden çıktım.

Ayçalara geçtiğimde Ayça hazırlık yapmakla meşguldü.

"Bilal yok mu?" dedim Ayça'ya, mantıya yoğurdunu dökerken.

"Restorana gitti, birkaç işi varmış. Gelir birazdan."

Bugün pazar olduğu için Yağız da evdeydi, Bilal de. Gerçi Bilal kendi restoranını işlettiği için istediği zaman kendine izin verebiliyordu.

"Keşke teyzemler de gelseydi." dedi Ayça.

"Ben de aynısını söyledim anneme ama Semih'in doğumuna geleli zaten 3 ay olduğu için tekrar gelmek yorar onları."

"Zaman ne çabuk geçti? Daha dün hastanedeydik sanki."

"Değil mi ya? Ben de bir tek bana öyle geliyor zannediyordum."

Yapılacak işleri hallettikten sonra ortalığı toparladık ve dinlenmek için mutfaktaki masaya oturduk.

"Birer kahve içer miyiz?"

"Yok, ben gideyim. Semih uyanır birazdan." dedim ve ayağa kalktım. "Teyzemler geldiğinde görüşürüz."

"Tamam o zaman. Sağ ol ya, sen olmasan hepsini yetiştiremezdim."

"Ne demek canım, her zaman."

Tekrar eve geçtiğimde Yağız televizyon izliyordu ve Semih de hala uyuyordu. Allah nazarlardan saklasın, pek uykucu bir oğlum vardı.

Yağız'ın yanına oturduğumda hiç beklemeden kolunu omzuma atıp beni göğsüne çekti, ben de başımı göğsüne yasladım.

"Uyanmaya niyeti yok bizimkinin." dedi Yağız televizyona bakarak.

"Bu uyku ona az bile. Gece toplasan 2 saat uyumuştur."