VÂYE

|45

*

2 Hafta Sonra

"Neredesiniz?" diye sordum aynada kendimi incelerken. (Medya)

"Herkesi Kenanlara bıraktım. Şimdi Bilal'le birlikte çiçek-çikolata almaya gidiyoruz."

"Yüzükleri almayı unutmadın, değil mi?" diye sorduğumda kendime izlemeyi kesmiştim.

"Hiç unutur muyum?" diye sordu Yağız gülerek. "Sen neredesin?"

"Kuafördeyim. İşim şimdi bitti."

"Bir fotoğraf atsana. Göreyim seni."

"Olmaz." dedim gülerek. "Akşama kadar bekleyeceksin. Zaten 2 saatçik kaldı."

"Öyle olsun madem."

"Defne, hadi çıkıyoruz." dedi Ayça.

"Kapatmam gerek." dedim Yağız'a. "Akşam görüşürüz."

"Tamam. Görüşürüz."

Eve geçtiğimizde salon hazırdı* ve birkaç akraba da gelmişti.

Babaannemin elini öptükten sonra teyzeme sarıldım.

"Çok güzel olmuşsun. Nazar değmesin, maşallah." dedi teyzem gülümseyerek.

Yengeme döndüğümde delici bakışlarıyla Ayça'ya baktığını gördüm.

"Ayça, nişanlanmışsın duyduğuma göre." dedi yengem.

"Evet, 6 ay oldu."

"Kenan'ın düğününe gelen çocukla nişanlanmışsın." dedi yengem. "Aslında annesi Hande'yi beğenmişti ama neden seni aldılar anlamadım."

Ayça donup kalırken olaya birinin müdahale etmesi gerekiyordu.

"Füsun, söylenecek şey mi bu?" dedi babaannem. "Ayça'yı gelin aldıklarına göre Hande'yi değil Ayça'yı beğenmişler."

Babaannemin ağzından çıkan mantıklı cümlelere hepimiz şaşırırken yengem somurtmuş ve susmuştu.

"Hayırlı olsun." dedi Hande, Ayça'ya.

"Sağ ol." Ayça hızlıca cevabını verip salondan çıktığında Nigar ve ben de peşinden gittik.

"Zaten Bilal annesine söylerken Hande'den bahsettiğini zannetmişler, bir de bu kadın böyle söyleyince ben hepten deliriyorum." dedi Ayça sinirle.

"Yahu şu an kimin parmağında, içinde Bilal yazan alyans var?" dedi Nigar.

Ayça'nın yüz ifadesi birden yumuşadı.

"Benim." diye mırıldandığında güldüm.

Kapı çaldığında biz hala mutfakta dururken içeriye Banu, Aynur ve İclal girdi.

"Hoş geldiniz." deyip hepsine tek tek sarıldım. "İlker'le Görkem nerede?"

"Mete İlker'i arayınca Görkem'le birlikte Mete'nin yanına gittiler." dedi Aynur.

"Akşam Yağızlarla birlikte gelecekler." dedi Banu.

"Ya onu bırak da..." dedi İclal. "Çok güzel olmuşsun."

Kocaman gülümsedim.

"Aşırı heyecanlıyım." dedim. "Yağız'ın hiçbir akrabasını tanımıyorum, teyzesinden başka. Bu akşam anneannesi, babaannesi, dedeleri, amcası... bir sürü akraba gelecek."

"Merak etme. Gözünü açıp kapayıncaya kadar bu akşam bitmiş olacak." dedi Banu. "Nasıl geçtiğini anlamıyorsun bile."

Yaklaşık 2 saat sonra her şey hazırken kapı çaldı.