|7

67.7K 4.3K 975
                                    

*

Ben yere eğilip cam parçalarını toplarken mutfağa Ayça, Nigar ve Sebile Teyze girdi.

"Kızım, ne oldu? İyi misiniz?"

"İyiyiz Sebile Teyze. Bardak düştü."

Neden bu kadar telaş yapmıştım ki?

•••••

"Ee ne diyorsun bu görücü işine?"

"Ayça, görücü usulü evlenmek istemediğimi biliyorsun."

"Biliyorum ama bu gidişle karşına biri çıkacak gibi durmuyor."

"Biraz hava alacağım. Abime bir şeyler uydurursun."

Balkondan içeri girip üzerime kalın lacivert hırkamı geçirdim. Şalımı da bağlayıp gizli gizli evden çıktım.

Hava kararmıştı. Normalde olsa karşıma o köpek çıkar diye asla tek çıkmazdım ama bütün gün evde duvarlar üstüme üstüme gelmeye başlamıştı. Neden böyle olduğuma bir türlü anlam veremiyordum.

Köyün en sonundaki evden sonra keskin bir viraj dönünce biraz ileride geniş, yeşil bir düzlük vardı. Bu düzlükte yan yana iki salıncak ve büyük bir çardak vardı.

Burası genellikle köyden birinin torun torbası geldiğinde ya da piknik yapmak istenildiğinde kullanılıyordu. Akşamları da kimse uğramazdı.

Salıncaklardan birine oturup başımı ellerimin arasına aldım.

Hiç iyi hissetmiyordum ama aynı zamanda da çok iyi hissediyordum. Bunun sebebini ise ya bilmiyor ya da bilmeyi görmezden geliyordum.

"İyi akşamlar."

Korkuyla sıçrayıp kafamı kaldırdığımda Yağız Üsteğmen'le karşılaştım.

"İyi akşamlar."

"Seni burada görmek şaşırtıcı."

"Ben de senin için aynısını söyleyecektim." dediğimde ikimiz de tebessüm ediyorduk.

"Ben her akşam buraya geliyorum ama henüz kimseyi burada görmemiştim."

"Tek kalmak istersen gidebilirim." dediğimde yanımdaki salıncağa oturdu. "Sanırım bu 'hayır' demek."

Gülerek kafasını salladı.

"Düşünceli görünüyorsun. Bir sıkıntı mı var?"

"Sıkıntı denemez." dedim ve iç çektim. "Beni boş ver. Zor olmuyor mu 10 erkekle baş etmek? Sonuçta hepsi senin sorumluluğunda."

Keskin bir konu geçişi yapmıştım.

"Hepsi kendi sorumluluğunu bildiği sürece benim için bir zorluğu yok."

Anladığımı belirten bir şekilde kafamı salladım.

"Sen?" dediğinde ona baktım.

"Ben?"

"Benim işim belli. Sen ne yapıyorsun?"

Güldüm.

"Psikoloji mezunuyum. KPSS'ye hazırlanıyorum."

"Çok içli söyledin." dedi gülerek.

"Liseden sonra 1 senemi üniversite sınavına hazırlanmakla geçirdim. 4 senelik üniversiteyi de 5 senede bitirdim. Şimdi benden 1 senede KPSS'ye hazırlanmamı bekliyorlar."

"Peki hem ders hem düğün zor olmayacak mı senin için?"

"Ne düğünü?" dedim merakla.

"Görücü."

VÂYEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin