(This Chapter is mature contacts 18+ .......
Please, don't read the under eighteen.........)
....
အတင္းဖက္ထားသည့္ ကိုဉာဏ့္ေၾကာင့္ အသက္ရႉကၾကပ္လာရသည္။ သားေတြကလည္းမရွိသည့္ ကုတင္အထက္မွာႏွစ္ေယာက္သားလုံးေထြးေနသည္က ေစာင္ေတာင္မအုပ္နိုင္။ ယခုေတာ့ခ်မ္းလာၿပီး အမူးနည္းနည္းေျပေလၿပီမို႔
ထရန္ျပင္ရေလၿပီ။ ကိုဉာဏ္ ကေတာ့ ဖက္ၿပီးကို အိပ္ေမာက်လိဳ႕ပင္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားျဖစ္
ေနသည္မို႔ သူ႕မ်က္ႏွာေျပေျဖေလးကို တို႔ထိလို႔ကိုင္တြယ္ကာ ၿပဳံးလိုက္မိပါသည္။
'ရွက္ဖို႔ေတာ့ေကာင္းသား........'
ၿပဳံးစိစိနဲ႕ပါပဲ ေဘးကအမူးသမားရင္ခြင္ထဲကထြက္ကာ
ေမွာက္လ်ားထိုးေလးလွည့္လိုက္ၿပီး ပါးျပင္ကိုမသိေအာင္ခိုးနမ္းလိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာစူပုတ္ၿပီး လႈပ္လာသည္။
ညကျဖစ္ခဲ့တာေတြက ေပ်ာ္စရာေတြႀကီးပဲဟုထင္ပါသည္။
နႏၵမိုးေနေခၚသည္မို႔ ကားပါကင္သို႔သြားရန္ျပင္လိုက္စဥ္ ဝိတ္တာေကာင္ေလးအား ကားပါကင္သို႔ ဘယ္လိုသြားရမည္လဲေမးရာ ဓာတ္ေလွကားႏွင့္သြားရန္ ၫႊန္ျပ၏။ သူေျပာျပသည့္ ဓာတ္ေလွကားသို႔သြားစဥ္ ပြဲက်င္းပေနသည့္ေနရာနဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ေလ ေဟာ္တည္ႀကီးကတိတ္ဆိတ္လာသည္၊၊ ေၾကာက္လာသည္မို႔ ကားပါကင္ေတာ့မေရာက္လိုက္ပါ။
'ညီသုက လူထက္ သရဲကိုပိုေၾကာက္တယ္......ဒါပဲ....
အဲ့ေတာ့ လာရာလမ္းကိုေျပးၿပီ......'
ေလအလ်င္လို လွစ္ခနဲေျပးေနမိသည္က ခမ္းမရွိရာဆီသို႔။
လူဆိုပါက တုတ္တျပတ္၊ဓားတျပတ္နဲ႕ သူခ်၊ကိုယ္ခ် ဆြဲလို႔ရသည္။ သရဲက မေတာ္တဆဘယ္က ဘြားခနဲေပၚလာမလဲမသိေပ။ ေသးေတာင္ေၾကာက္၍ သြားမေပါက္ျဖစ္ပါ။ မေတာ္တဆ အိမ္သာခြက္ထဲက ေခါင္းႀကီးထြက္ၿပီး လာရယ္ျပေနမွ အဲ့ဒီအတိုင္းထြက္ေျပးမိရင္ ေဟာ္တည္ႀကီးထဲ CCTV ေတြနဲ႕ေရာ လူေတြနဲ႕ပါ တို႔လို႔တန္းလန္းႀကီး ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းနာမည္ႀကီးေနမည္။ လုံးဝေဂၚထြက္ၿပီး အရွက္ပါ လင္ဗန္းတီးသလို ျဗန္းျဗန္းနဲ႕ ကြဲမည့္ကိန္း။
ယခုကားပါကင္ကလည္း ဘယ္ေလာက္မီးလင္းေနေန
ကားေတြၾကားက ဘြားခနဲေပၚလာေလမလား။ မီးေတြကိုပဲ မွိတ္လိုက္၊ဖြင့္လိုက္ ေဆာ့ျပေလမလား။မသာကာ လူမပါတဲ့ ကားႀကီးနဲ႕ ဝင္က်ဳံးေလမလားမေတြးနိုင္ေသး။ အရင္ဆုံးစီးမည့္ ဓာတ္ေလွကားထဲ ကိုယ္ကတစ္ေယာက္တည္း သရဲကပါလာၿပီး မီးေတြမွိတ္လိုက္ဖြင့္လိုက္နဲ႕ ကိုယ့္ကိုစေနာက္ေလမလား။ အခန္းႀကီးထဲအသံေပးလို႔ ရယ္ေနေလမလား။
ေၾကာက္ပါသည္။ အေတြးတို႔မဆုံးေသး ပြဲခင္းတံခါးဝတြင္ ကိုေဇနဲ႕ေတြ႕ရေလသည္မို႔ ေပ်ာ္သြားျခင္းက အမွန္။
ကိုေဇလဲ သားေတြနဲ႕ပတ္သတ္သည့္ကိစၥ အရိပ္အႁမြက္ေျပာဖူးသည္မို႔ သိေနေလသည္။ ဒါေၾကာင့္ ေခၚသြားလိုက္သည္။
