အိမ္ႀကီးထဲခိုင္းသည့္ကိစၥကို သြားလုပ္ေပးမည္ဟုဆိုကာ
ထိုေကာင္ေလးအနားသို႔ကေလးကိုထားကာ ေခတၱထြက္လာခဲ့သည္။ ေနရာတစ္ခုအကြယ္ကေန ထိုေကာင္ေလးကိုေခ်ာင္းကာၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ေပ။ ထိုေကာင္ေလးအေျခအေနသိခ်င္ယုံ သားကိုျမင္လွ်င္ ထိုေကာင္ေလးအတိတ္ကို ေတြးမိလိုေတြးမိျငား ရည္႐ြယ္ပါသည္။
"ေဟ့ေကာင္ မဲလုံး....မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္လက္ထဲမွာငါ့တူေလး......ငါတို႔တူေလးကို ဘာလို႔ပို႔ထားတာလဲ......."
"ေကသီ့ကိုသတိရမလား ေတြးမိလို႔ပို႔တာကြာ....."
ေတာက္ ေခါက္ကာ ထြက္သြားေသာအကိုျဖစ္သူကိုၾကည့္ကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ ဘာေၾကာင့္ပို႔မိလဲေတာ့ တကယ္မေျပာတတ္ေပ။ ေကသီေျပာခဲ့သည့္ စကားမ်ားနားထဲၾကားေယာင္လာျခင္းကေတာ့အမွန္ေပ။
........
ဘာရယ္မဟုတ္ အေနာက္ဘက္တြင္ၾကာကန္ရွိသည္ဟုဆိုျခင္းေၾကာင့္ ထြက္လာခဲ့သည္။ သစ္ပင္ႀကီးလည္းရွိသည္မို႔ အရိပ္ရကာ ေအးသည္ဆိုျခင္းေၾကာင့္ပင္။
"နႏၵမိုးေန......"
"ဝိုး.... Mr.Smith......"
ေခၚသံေၾကာင့္ထင္ အေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လာသည့္ေကာင္ေလးက ကေလးေသးေသးေလးကိုလဲ ခ်ီထားေသးသည္။
"ဘယ္သူ႕ ကေလး...."
အေမးေမးလာသူေၾကာင့္ ကေလးကိုငုံ႕ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ကြၽန္ေတာ္လဲ တကယ္မသိပါ။ လာေပးသူအကိုႀကီးကိုလဲ မ်က္မွန္းတန္းမိ႐ုံေလာက္ပင္။
"ခဏၾကည့္ေပးဆိုလို႔ အားလဲအားေနတာနဲ႕ ေခၚထားလိုက္တာ.........."
ကေလးငယ္ကိုၾကည့္မိေတာ့ ဉာဏ္သု႔သားနဲ႕႐ုပ္ဆင္ဆင္တူေနသည္။ ညီသု မ်က္ႏွာမေကာင္းေနျခင္းကလဲ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေပ။ ဉာဏ္သု ရည္းစားေဟာင္း ဤ႐ြာတြင္ရွိခဲ့ဖူးသည္လိုေတာ့ ဘိုမဆိုသည့္ကေလးမေျပာျပသည္မို႔ သိခဲ့ရသည္။ ဒီကေလး ဘယ္သူ႕ကေလးလဲ။
ထိုစဥ္မွာပဲ အနားသို႔ေလွ်ာက္လာသည့္ လူႀကီးက နႏၵအမိုးေနေရွ႕ေရာက္ေတာ့ရပ္တန့္သြားကာ ရယ္ျပေနေလသည္။
"အကိုေလး ကြၽန္ေတာ့္တူေလး လာျပန္ေခၚတာပါ...."
အသားညိုညိုနဲ႕ ဦးေလးအ႐ြယ္ေလာက္ေခၚနိုင္သည့္ လူႀကီးက တရိုတေသနဲ႕လာေျပာေနသည္။ မ်က္လုံးလွန္ကာၾကည့္လိုက္မိပါသည္။ ယခုနကလာေပးသည့္ အကိုႀကီးမွမဟုတ္ပဲ ေပးစရာလား။
