The Last Snape

Hoofdstuk 54: De Klapper aan het Begin van het Jaar

Die avond zit de groep uit de coupe weer verdeeld over drie van de vier tafels in de Great Hall. Layla en Albus zitten naast elkaar, niemand die hen stoort. Maar na het voorstellen van de nieuwe Potions professor en nieuw Head of Slytherin House Fred Weasley, wat gepaard ging met veel gejuich vanaf de groen zilvere tafel, kijkt Layla de tafel af en merkt ze dat ze Scorpius niet ziet. Ze stoot Albus aan, die net zijn bord vol aan het scheppen is met de zojuist verschenen aardappelpuree en beenham.

'Heb jij Scorpius gezien?'

Albus kijkt verbaasd op en staart de tafel ook af. Zijn blik blijft iets langer hangen bij een specifieke plaats, waar hij eerder Scorpius had zien zitten. Maar die plek was nu leeg. Hij had Scorpius gezien bij de koetsen en had ook bij hem gezeten op weg naar Hogwarts. Scorpius had echter niet zoveel gezegd, maar had meer om zich heen gekeken en voor zich uit zitten staren. Albus was liever bij Layla gebleven, die hij achter had gelaten met Ananda en Lizzy, die samen met twee Hufflepuffs uit Lizzy's jaar een koets hadden gedeeld. Hij had Layla wel naar Albus en Scorpius zien kijken, maar was haar daarna uit het oog verloren. Toen ze bijna bij Hogwarts waren, had Scorpius eindelijk zijn mond open gedaan.

'Ga dadelijk tijdens het diner maar bij Layla zitten Al, ik moet even alleen zijn.'

Albus had Scorpius alleen maar aangekeken.

'Heeft Rose echt niets meer van zich laten horen?'

Scorpius schudt zijn hoofd. Hij had Albus geschreven tijdens de zomer, hopend dat zijn beste vriend zijn nichtje zou zien en haar misschien kon vragen waar haar brieven naar haar vriendje bleven. Maar Albus had Rose niet alleen kunnen spreken tijdens de zomer, ze was altijd omringt geweest door James en Fred II. Het leek bijna of ze het expres deed, maar Albus had er niet teveel over willen nadenken. Bij de deur naar de Great Hall was Scorpius blijven staan, terwijl hij Albus voor liet gaan naar binnen. De Potter had nog een paar keer omgekeken, maar Scorpius, wiens haren in een losse lage staart zaten, had hem bemoedigend toegeknikt. Albus wist zeker dat hij hem had zien zitten, maar nu was hij hem kwijt. Maar voordat hij zich terug kan draaien naar Layla, gaan de grote deuren van de Great Hal open en valt Scorpius achterover naar binnen. Zijn haren zijn helemaal los en hangen wild om zijn schouders. Zijn uniform hangt half over zijn schouders en hij valt over de zoom op de grond. Fred II en een William Bell staan bij de deuren, maar de blikken worden getrokken door James en Rose die boven Scorpius uit torenen. Zelfs op een grote afstand ziet Albus dat Scorpius' kleren zijn gescheurd en er schrammen op zijn gezicht zitten. Layla ziet hetzelfde en wil meteen overeind schieten, maar een strakke hand van Albus om haar arm houdt haar tegen. Hun blikken kruisen elkaar kort, maar schieten dan terug naar de situatie bij de deur, waar James zijn mond heeft geopend.

'Wie denk jij dat je bent? Malfoy? RIddle? Weet je, wat het ook is, je familie is verrot. Je stamboom is verrot en jij bent niets waard. Je zou blij moeten zijn dat je uberhaupt een voet in deze school mag zetten, zielig stukje verdriet! Denk je nou echt dat Rose je ook maar een moment echt leuk vond? Dus durf niet nog maar 1 vinger naar haar uit te steken!'

Albus kijkt naar de jongens bij de deur en Rose achter James en ziet meteen dat James te ver was gegaan. Iets zag hij nog niet, er was meer aan de hand dan een paar schrammen en scheuren. Scorpius stamelt een paar woorden, maar James overstemd hem al snel.

'Je hebt haar niets misdaan? Je stalkt haar al jaren. Loopt achter haar aan als een puppie. Ze wil je niet, Floppius. Ze heeft je nooit gewild en zal je ook nooit willen! Zoek een ander slachtoffer voor je zielige gezichtje, want het kan niemand wat schelen wat jij vindt en denkt!'

Layla trekt steeds harder aan Albus' arm en merkt dat hij haar niet lang meer kan houden. Maar voordat hij iets kan zeggen, is het Layla die haar mond opent.