Time After Time

Untitled Part 47

NAKAYUKO at nakatingin sa mga graba si Micky. Kainitan ng araw. Nagre-reflect ang sinag sa mga bato. Kumapit sa braso niya si Olivia.

"Pinuntahan ako ng ninong kagabi." Sabi niya. "Aayusin na daw nila nung abogado ang pagsuko ko. Menor de edad naman daw ako, hindi ako isasama sa mga ordinaryong kriminal."

"M-Mabuti na siguro 'yon, Micky. Hindi ka naman pababayaan ni Sir Rius at Tito Ante."
"Hindi na tayo magkikita."

"Dadalawin kita maski saan ka pa nila ikulong."

"Hindi 'yun." Aniya. "Parang naintindihan na raw ng ninong kung ano ang nangyari sa reactor. Nagka-power surge dahil sa mga kidlat, nung nabuhay, umabot sa one point twenty-one 'yung gigawatt ng electric power.

"May sinabi pa s'ya tungkol sa position at momentum...hindi ko naintindihan, hindi kasi ako nakikinig sa physics. Basta, parang...pag malaki ang energy, konte ang time na kailangan para gumalaw. Mas mabilis. Parang kotse. Kaso ang nangyari sa 'yo, imbes na sa kalsada ka umandar, sa time. Dahil dun sa overload ng power. Kung hindi pa daw naubos ang power, baka mas malayo pa ang narating mo na future. Nagkataon na sa year na 'to naubos 'yung power. In short, kung mare-replicate n'ya 'yon, may chance kang makabalik sa pinanggalingan mo. Kayang-kaya naman ni Ninong ayusin 'yon. Hindi na tayo magkikita."

"But....we have time, Micky. For as long as there is time...hanggang umaandar ang orasan, naniniwala ako--"

May babaing lumapit sa kanila, staff sa resort base sa uniform, "Excuse me."

"Po?" Sagot ni Olivia.

"H-Hinahanap n'yo daw si Aling Yolly."

"Sana." Sagot ni Micky. "Kaso, sabi sa front desk, wala na daw s'ya." As in, namatay na. Kaya naroroon sila sa labas ng resort entrance, nag-aabang ng masasakyang jeep pabalik sa palengke ng bayan.

"Sino kayo? Bakit n'yo hinahanap ang nanay?" Tanong ng babae. Nasa bente pataas ang edad, katamtaman ang pangangatawan.

"Nanay?" Si Olivia.

"Lola ko s'ya, ang Nanay Yolly. S'ya ang nagpalaki sa akin at sa mga kapatid ko. S'ya rin nagpaaral sa 'kin. Ako ang manager dito ngayon. Emily...Ems na lang."

"Ma'am Ems, nice to meet you po. Ako po si Micky, ito naman po si Olivia." Nakipagkamay sila sa babae.

"Hindi naman po kami kilala ng lola n'yo. Hindi rin po namin s'ya talaga kilala, n-naikwento lang ng sister ko na nakausap n'ya one time si Aling Yolly. Gusto sana namin tanungin tungkol doon, kaso--"

"Condolence pala, Ma'am Ems. Kailan pa ba nawala si Aling Yolly?"

"Recently lang. Ano ang itatanong n'yo sa nanay?"

Nagkatinginan sina Micky at Olivia.

Si Mick yang nagpaliwanag, "Mama ko ang napatay dito noon...1995."

Napamulagat si Ma'am Ems, "N-Naririnig ko nga 'yun kay Nanay. Simula nung bata pa 'ko, kinukwento na n'ya."

Tumango si Olivia, "Naikwento n'ya rin sa kapatid ko na nag-check in dito last October. Parang base kasi sa kwento ng sister ko, malapit si ALing Yolly sa mama ni Micky. Gusto lang namin sanang marinig mismo kay Aling Yolly, baka sakaling malinawan kami sa nangyari sa mama ni Micky."

Tumango ang babae, "Naiintindihan ko naman ang pakiramdam ng ganyan." Sabi nito kay Micky. "Yung lahat, naniniwala na aksidente ang nangyari pero ikaw , alam mong hindi."