CHAPTER 34

265 8 1
                                    

~~Not just a Legend~~


XCHINDY'S POV

Propesiya.....ito na ang hinihintay ko.
Sa wakas, malalaman ko na rin. After all this freakin' years.... pinatagal pa talaga nila. I'm dying like hell, pag nagtagal pa 'ko dito sasabog na 'ko.

Well of course they won't know, duhh I haven't told them about it, nor do I have the intention of saying it to them, hell no~~

"Isang sanggol na bunga ng ipinagbabawal na pag-iibigan ng isang diyos at tao ang isinilang sa'ting daigdig, siya ang taga-pangalaga ng hiyas na ipinataw ng diyos sa ating mundo. Kalakip nun, ang paghihiganti ng apoy,galit ng espada, kadiliman ng liwanag, at paghihinagpis ng nawalan at mawawalan. Dadanak ang dugo, bubuhos ang mga luha, madudurog ang mga puso at magtratraydor ang mga pinagkakatiwalaan. Babalutin ang mundo ng galit at kadiliman, hahanapin ang liwanag at pagmamahal. Sino,saan,kailan, ano ang gagawin natin sa panahon ng kakulangan... kamatayan, at pagdududa" basa ng reyna sa isang scroll sa inabot sa kaniya ni Miss Grace.

Napakunot akong ng noo ko dahil sa narinig ko lalo na sa pangalawang linya ng nasabing propesiya. Pano nasali doon ang--- heh, bakit nga ba?
Dapat lang, dapat lang malaman nila na ang apoy ay nalalapit ng magpakita ng galit niya. Ilang taon rin ang nagdaan simula nun...simula nung..............

mawala ako sa landas ko.

"Grabe, ang bigat ng propesiyang yan.Watashitachi wa nani o subeki?" nag-aalalang sambit ni Vicky. Natutop rin niya ang bibig niya dahil sa gulat.

(Translation: 'What should we do?')

"Hayaan nating sila ang umisip ng paraan..sila ang nakatataas, I think they would know what to do in this situation" sagot ko sa kaniya. Tama, dapat alam nila kung ano ang dapat nilang gawin.

Nalalapit na ang pagbagsak nila kaya naman, kung ako sa kanila ngayon pa lang, ihahanda ko na ang aking sarili mentally, physically and emotionally.
Gaya ng nakasaad sa rolyong iyon, pagdating ng panahon....marami ang magbabago.

"Xchindy,naze anata wa totemo rirakkusu shite imasu?" kunot noo niyang tanong. Napairap na lang akong dahil sa tanong niya.

(Translation: 'Why are you so relaxed')

"Is there a reason for me to be rattled? It's a prophecy and even if it is, ay may magagawa pa rin tayo para mapigilan 'yan....the question is..pa'no?" Tugon ko dito saka pinagkrus ang mga braso ko sa harap ng dibdib ko.

Class of Elites: Dawn Of DarknessDär berättelser lever. Upptäck nu