BOOK 2: Confession of a Gangster (Completed)

Confession 41: She Died

Confession 41: She Died

 

“Alice! Alice! Ano, tapos na ba? Ayos na ba ang pakiramdam mo?” Napalingon ako sa pinto nang marinig ang sigaw ni mama sa labas kasabay ng sunud-sunod na pagkatok.

“I’m done,” mahina at walang lakas kong sagot.

Muli akong nagmumog at hinilamusan ang mukha ko. Huminga ako ng malalim saka pinagmasdan ang sariling repleksyon sa kaharap na salamin. Bigla na lamang akong nakaramdam ng hilo at paghilab ng tiyan matapos kong mapagmasdan ang mga nakahapag na pagkain sa lamesa. Hindi naman ako maselan sa pagkain at sanay na rin naman ako sa hospital foods dahil sa loob halos isang buwan na pagbabantay kay Aldous ay naging pangalawang tirahan ko na ito. Sa loob ng isang buwan, ito ang unang beses na nakaramdam ako ng pagkaumay sa pagkain. Ganito siguro ang napapala kapag nagpapalipas ng kain. Nakalimutan ko kasing maghapunan kaya itong si mama ay ipinaghanda sana ako ng midnight snacks kaya nga lang ay hindi maayos ang timpla ng katawan ko ngayon.

Lumabas na lang ako ng banyo noong maramdaman kong ayos na ulit ang tiyan ko. Naabutan ko si mama na nakahalukipkip at nakasandal sa pader habang kunot-noong nakatingin sa sahig. Mukhang malalim ang iniisip at hindi niya napansing nasa tabi na niya ako. Ano kayang problema?

“Ma.” Napapitlag naman ito at gulat na napatingin sakin. Nagtatakang napatitig ako sakanya pero agad din namang naalis ang gulat na itsura nito. Agad niya akong inalalayan dahil hirap pa ring maglakad ang binti ko.

“Ayos na ba ang pakiramdam mo?” Tumango lang ako sa tanong nito. She carefully guide me hanggang sa makaupo ako sa couch kung saan ay katapat ko rin si papa na mahimbing na natutulog. Sinabihan na ‘yan ni mama na umuwi muna sa mansion at doon magpahinga pero ayaw makinig. Kaya ‘yan, kahit na hindi siya magkasya sa couch ay pinilit niya pa rin para lang makatulog.

“Hindi siguro maayos ang timpla ng katawan ko ngayon kaya humilab ang tiyan ko.” Sagot ko kay mama na nakatayo sa likuran ko at marahang hinihimas ang buhok ko.

“Kailangan mo na rin kasing magpahinga,” mahinang sagot ni mama. Napatingala ako sakanya pero abala lang ito sa paghimas sa buhok ko. “Kamusta na pala kayo ni Oz? Matagal ko na siyang hindi nakikita ah. Saka hindi yata siya dumadalaw dito? Hindi mo ba sinabi?” Hindi ko alam kung paano sasagutin ang sunud-sunod na tanong ni mama. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon niya kapag sinabi ko sakanyang bigla na lang naglahong parang bula ang lalaking ‘yon. Hindi ko alam kung dapat ba akong magsabi ng totoo o mas magandang magsinungaling na lang.

Bumuntong hininga ako. “Mas magandang kakaunti lang ang nakakaalam ng tungkol dito, ma.” I simply answered. Tumango lang naman ito kasama ang tipid na ngiti. Safe play? Mas maayos na siguro ang ganyang sagot.

“Eh kayo ni Spade, kamusta? Magkasama kayong umalis kanina pero ikaw lang ang bumalik.” Muling tanong ni mama.

 

Muli ko na namang naalala ang nangyari kanina. Nagkasagutan kami bago siya umalis. Hinatid naman niya ako pabalik sa kwarto pero agad ring umalis kaya hindi na siya naabutan nina mama at papa. Hindi rin siya pumasok kaya hindi siya nakita nina Charm at Aldous. I rejected him kaya alam kong kahit paaano ay disappointed siya sakin at hindi ko alam kung paano ko siya haharapin sa mga susunod na araw dahil doon.