BOOK 2: Confession of a Gangster (Completed)

Confession 07: The Blue Eyed and The Council

Confession 07: The Blue Eyed and The Council

 

 

Aldous’ POV

 

“Tawagin mo na ang kapatid mo at magbreakfast na.” Tumango ako sa utos ni mama saka ibinaba ang baso ng juice ko sa center table. Kung hindi ko lang kapatid ang babaeng 'yon at kung hindi lang nakakatakot ang nanay kong gangster kapag hindi sinunod, talagang hindi ako magsasayang ng pagod umakyat sa kwarto ng Lax na 'yon.

Umakyat na ako at kumatok sa kwarto niya. “Alice Lax Grey! Gumising ka na diyan. Bumaba ka na raw doon!” sigaw ko pa. Paulit-ulit lang akong kumatok na halos gusto ko na lang sirain ang pinto ng kwarto niya. 8:25AM na at hindi pa rin siya bumababa, hindi ganito kalate ang usual na gising ng babaeng ito. Minsan nga ay ala-sais pa lang gising na 'yon.

“Ali-” hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil hindi naman pala nakalock ang pinto ng kwarto niya. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto nito at sinilip siya doon. She’s standing in front of her balcony facing me her back. “Gising ka naman pala, hindi ka manlang sumasagot.”

 

“Shinde...” Mahina, malamig at walang buhay na sambit nito. For the 3rd time hearing her in this tone makes me shiver. Hindi ko na nagawang humakbang pa papalapit sakanya, tila ba'y napako ang mga paa ko sa kinatatayuan ko ngayon. Mas nadagdagan ang kaba ko ng lumakas ang hangin mula sa balcony papasok sa kwarto- nililipad ang mahaba nitong buhok.

“S-Shinde? (Die) Lax,”

 

“It’s...” she paused turning her gaze on me. Napaatras ako ng makita ang itsura niya, mas nanlamig ang buong katawan ko sa nakikita ko. She’s grinning evily and staring at me with those cold blue-eyes. “...Alice.”

 

 

The Blue-eyed Alice is now standing in front of my very eyes. Bakit? Bakit lumabas ito ngayon? Wala naman siya ngayon sa panganib kaya bakit lumabas ang Alice na ito?

“Aren’t you happy now? Your sister Alice is now in front of you,” malamig na sambit nito habang nakatitig pa rin sakin. Nagsimula itong humakbang papalapit sakin habang tinutumbasan ko naman iyon ng hakbang paatras. Pasimple kong pinihit ang doorknob sa likod ko para tumakas papalabas. Aaminin ko, natatakot ako ngayon sakanya. Ito ang pangalawang beses na lumabas ang Blue-eyed Alice sa katauhan niya- ang totoong Alice. Dahil ang nakita kong Alice sa Arendelle Forest ay pahapyaw pa lang ng totoong pagkatao niya.

“Lax-”

 

“Your sister is Alice, aren’t you happy seeing me now?” Hindi ko na mabilang kung ilang lunok ang ginagawa ko sa bawat segundo kahit na alam kong tuyong-tuyo na ang lalamunan ko at wala na akong laway na malulunok. She tilted her head on the left side before smirking. “You don’t like me, do you?” Isang hakbang na naman ang ginawa nito habang dahan-dahan kong binuksan ang pinto. “You’re afraid of me now, aren’t you? You do, right?” Huminto ito tatlong hakbang ang layo mula sakin.