BOOK 2: Confession of a Gangster (Completed)

Confession 17: Apomorphine Shot

Confession 17: Apomorphine Shot

“Kainis!” Kunot-noong sabi ko sa sarili habang nagpupunas ng tissue sa ilong ko saka ito ibinato sa malapit na trashcan sa ibaba ng bed. I sniffed a couple of times after I sneezed. Kanina pa kasi ako hikab ng hikab at bahing ng bahing pagkagising ko pa lang. Gusto ko pa ngang bumalik sa pagtulog dahil ang sakit-sakit ng ulo ko pero hindi naman ako pinapayagan ng pesteng bahing at hikab na ito. Ganoon ba karami ang nainom ko at ni hindi ko manlang matandaan kung paano ako nakauwi kagabi? Nagising na lang ako na nasa kwarto na, pagod na pagod at pawis na pawis. Idagdag pa ang walang humpay na pagbahing at hikab at magpapahuli ba naman ang umieksenang sakit ng bungo dahil sa hangover? Tss.

I rolled to the other side my bed at niyakap ang unan. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ng makaramdam ako ng hilab ng tiyan at pag-akyat ng mga kinain sa lalamunan. Dali-dali akong nagtatakbo papunta sa banyo not minding my head na mukhang unti-unti na ring nabibiyak sa sakit. Para akong nahihilo at nasusuka na hindi ko malaman. Dala rin ba ito ng hangover? Aish! Bakit ba naman kasi hayok na hayok ako sa alak kagabi sa event na ‘yon? Hindi pa ako nakaranas ng ganito sa buong buhay ko.

Nagmumog lang ako at pinagmasdan ang sarili sa salamin. Nangingitim ang ilalim ng mga mata ko dahil na rin sa puyat ng hindi matinong pagtulog. Namumutlang mukha pero mapupula naman ang pisngi ko. Suminghot pa ako dahil sa sipon. Kapansin-pansin rin ang pamamasa ng kaliwang braso ko sa injection region. Saan ko naman nakuha ito? What the heck! Kung anu-ano na lang nangyayari sakin. Dinaig ko pa ang nag-aadict sa itsura ko. Naghilamos lang ako para maalis ang pawis sa mukha ko saka nagpalit ng damit into pyjamas and tank top para naman mapresko. I turned the aircon to its boost and hit the bed.

The crap with my situation. I hate the feeling.

***

 

I feel light-headed. Binuksan ko ang isang mata ko habang nanatiling nakayakap sa body pillow. I don’t want to make a move pero may kumakatok sa labas ng pinto at boses ‘yon ni mama. I forced myself up at itinukod ang kaliwang siko sa kama para masuportahan ang bigat ko sa pag-upo. Inasahan ko na ang pagkirot ng ulo ko pero mukhang nalipat ito sa dibdib ko. Hindi ko na tuloy naiwasang mapahawak sa dibdib ko habang mariing ipinikit ang mga mata. Damn this chest-pain! Hindi naman ako broken hearted kaya wala dapat na ganito.

“Alice! Anak! Gising ka na ba? You need to eat.” Napadilat ako ng isang mata hawak ng mahigpit ang dibdib ko. I inhaled-exhaled countless times bago itinayo ang sarili. Napakapit pa ako ng isang kamay sa side table ng maramdamang nanlalambot ang mga tuhod ko. Takte naman. Napasulyap ako sa alarm clock na nakapatong sa table ko, 7:02PM na pala. Hindi ko na namalayan ang oras sa haba ng tulog ko.

Huminga muli ako ng malalim bago pihitin ang doorknob at bumulaga naman sakin si mama at Aldous na hawak na ang spare key ng kwarto ko. Gulat silang napatingin sakin at tumayo ng maayos. “Pasok,” tipid kong sambit. Pinilit kong kumilos ng normal sa harapan nila dahil nakikita ko na ang pagguhit ng kuryusidad sa mga mata nila. Umupo ako sa kama at inabot ang dinner in bed na dala ni mama.

“Kamusta na? Maghapon ka ng hindi lumalabas,” usal ni mama na hindi naman sakin nakatingin habang hinahatak palapit sa kama ko ang isang bean bag at doon naupo.

“Hangover,” tipid kong sagot at sinimulan ng kumain.