Chapter 37

381K 7.6K 4.3K
                                    

Hi Darlen Kim! Hi Jhonna!

Happy reading. <3

Chapter 37

February 11, 20xx

Monday

I really cannot remember parts my childhood, which is kind of normal, or particularly any of my past, which I think is abnormal. That's who I am and how my brain functions. I really never paid attention before. And maybe that's the reason why I can't remember or easily remember events or people. Like I invented my own kind of selective amnesia. I only remember things if I want them and erase them if I didn't give a damn.

Minulat ko ang mga mata ko. Kanina pa akong gising but I can't open my eyes because of thoughts. Umupo ako sa kama at lumingon sa slumber bed na katabi ng kama ko. Napangiti ako nung nakita ko kung paano siya matulog, the way his hair form a perfect bed hair... the small gap on his lips that makes low sleeping noises. How can he even flaunt that?

Dati, I'll shook my head and move on kung makakakita ako ng isang taong natutulog sa harapan ko. Tatanungin ang sarili ko kung bakit siya natutulog o bakit ganun siya matulog, then bam! I don't care anymore... But now, I found myself staring.

"Have I met you before?"

There's a possibility. Kung si Alex at Russ na nakalimutan ko agad agad kahit nakasama ko na sila mula grade school hanggang high school, is there a possibility that I already met you before and I chose to forget you? If yes, why are we meeting again? If no, why? Why did we meet now?

Well, it's very uncommon for me to have this kind of issues after waking up. Pero masarap isipin kung anong possibilities, which I rarely do before. Someone changed me. There's no more selective amnesia o sabihin na nating nakikielam na ako at pinipilit maalala ang lahat.

I just thought, if Gatorade changed me...what now?

"Anong," nagulat ako nung bigla siyang uminat. "iniisip mo?"

Umiling ako. Kinusot niya yung mata niya at dahan dahang umupo sa slumber bed. Ilang segundo siyang tumitig sa kawalan saka ulit tumingin sakin at ngumiti. Tumayo na siya at lumipat sa tabi ko. He curled his body up at parang bata na humiga at yumakap sa may bewang ko.

"Gatorade," tinapik ko yung balikat niya, "May pasok pa ako."

"Stay." Well, he sounded sleepy. "Please."

"Ah no," sinubukan kong tanggalin ang braso niya.

"I can't make you stay?"

"Gatorade, hindi ako tulad mo na tambay. So shooo!"

"Tambay." He chuckled. "Ang gwapo kong tambay."

Ngumiti ako at ginulo ang gulo na niyang buhok. Wow, parang mas bumagay pa sa kanya. What's with this guy? "Alis na. Malelate ako."

Antok na umupo siya sa kama at tumingin sakin habang nakasimangot. Napaataas ang kilay ko dahil dun. Napaurong ako nung nilapit niya yung mukha niya sakin pero kumunot ang noo niya at hinila ako papalapit sa kanya. Kinilabutan ako nung naramdaman ko yung palad niya sa pisngi ko. He did all of that with a straight face.

Lumapit pa siya ng lumapit, and yes, alam ko kung anong mangyayare. His morning routines. Pero nagtaka ako nung tumigil siya sa paglapit. Kumunot ang noo niya lalo saka tumango.

Ngumiti siya sakin at nilagay ang index finger niya sa labi ko. He cupped my face and pulled me closer, planting a kiss on my forehead while saying, "Good morning."

Boyfriend Corp. Book 2 : After ContractTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon